حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ، قَالَ حَدَّثَنِي مَالِكٌ، عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي طَلْحَةَ، أَنَّ أَبَا مُرَّةَ، مَوْلَى عَقِيلِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ أَخْبَرَهُ عَنْ أَبِي وَاقِدٍ اللَّيْثِيِّ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَيْنَمَا هُوَ جَالِسٌ فِي الْمَسْجِدِ وَالنَّاسُ مَعَهُ، إِذْ أَقْبَلَ ثَلاَثَةُ نَفَرٍ، فَأَقْبَلَ اثْنَانِ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَذَهَبَ وَاحِدٌ، قَالَ فَوَقَفَا عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَأَمَّا أَحَدُهُمَا فَرَأَى فُرْجَةً فِي الْحَلْقَةِ فَجَلَسَ فِيهَا، وَأَمَّا الآخَرُ فَجَلَسَ خَلْفَهُمْ، وَأَمَّا الثَّالِثُ فَأَدْبَرَ ذَاهِبًا، فَلَمَّا فَرَغَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ أَلاَ أُخْبِرُكُمْ عَنِ النَّفَرِ الثَّلاَثَةِ أَمَّا أَحَدُهُمْ فَأَوَى إِلَى اللَّهِ، فَآوَاهُ اللَّهُ، وَأَمَّا الآخَرُ فَاسْتَحْيَا، فَاسْتَحْيَا اللَّهُ مِنْهُ، وَأَمَّا الآخَرُ فَأَعْرَضَ، فَأَعْرَضَ اللَّهُ عَنْهُ .
அபூ வாக்கித் அல்-லைசி (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் சிலருடன் மஸ்ஜிதில் அமர்ந்திருந்தபோது, மூன்று நபர்கள் வந்தார்கள். அவர்களில் இருவர் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுக்கு முன்னால் வந்தார்கள், மூன்றாவது நபர் சென்றுவிட்டார். அந்த இரு நபர்களும் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுக்கு முன்னால் சிறிது நேரம் நின்றுகொண்டிருந்தார்கள், பிறகு அவர்களில் ஒருவர் சபையில் ஒரு இடத்தைக் கண்டு அங்கே அமர்ந்தார், மற்றவர் சபைக்குப் பின்னால் அமர்ந்தார், மூன்றாவது நபர் சென்றுவிட்டார். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தங்களின் உபதேசத்தை முடித்தபோது, "இந்த மூன்று நபர்களைப் பற்றி உங்களுக்கு நான் சொல்லட்டுமா? அவர்களில் ஒருவர் அல்லாஹ்விடம் அடைக்கலம் தேடினார், எனவே அல்லாஹ் அவரைத் தனது அருளிலும் கருணையிலும் ஏற்று, அவருக்கு இடமளித்தான். இரண்டாமவர் அல்லாஹ்விடம் வெட்கப்பட்டார், எனவே அல்லாஹ் அவரைத் தனது கருணையில் আশ্রয় அளித்தான் (அவரைத் தண்டிக்கவில்லை). மூன்றாமவரோ அல்லாஹ்வைப் புறக்கணித்துச் சென்றுவிட்டார், எனவே அல்லாஹ்வும் அவரை அவ்வாறே புறக்கணித்துவிட்டான்." என்று கூறினார்கள்.
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يُوسُفَ، قَالَ أَخْبَرَنَا مَالِكٌ، عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي طَلْحَةَ، أَنَّ أَبَا مُرَّةَ، مَوْلَى عَقِيلِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ أَخْبَرَهُ عَنْ أَبِي وَاقِدٍ اللَّيْثِيِّ، قَالَ بَيْنَمَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِي الْمَسْجِدِ فَأَقْبَلَ ثَلاَثَةُ نَفَرٍ، فَأَقْبَلَ اثْنَانِ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَذَهَبَ وَاحِدٌ، فَأَمَّا أَحَدُهُمَا فَرَأَى فُرْجَةً فَجَلَسَ، وَأَمَّا الآخَرُ فَجَلَسَ خَلْفَهُمْ، فَلَمَّا فَرَغَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ أَلاَ أُخْبِرُكُمْ عَنِ الثَّلاَثَةِ أَمَّا أَحَدُهُمْ فَأَوَى إِلَى اللَّهِ، فَآوَاهُ اللَّهُ، وَأَمَّا الآخَرُ فَاسْتَحْيَا، فَاسْتَحْيَا اللَّهُ مِنْهُ، وَأَمَّا الآخَرُ فَأَعْرَضَ، فَأَعْرَضَ اللَّهُ عَنْهُ .
அபூ வாக்கித் அல்-லைசி (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் பள்ளிவாசலில் (சிலருடன்) அமர்ந்திருந்தபோது, மூன்று நபர்கள் வந்தனர். அவர்களில் இருவர் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுக்கு முன்னால் வந்தனர், மூன்றாவது நபர் சென்றுவிட்டார். பின்னர், அவர்களில் ஒருவர் சபையில் ஒரு இடத்தைக் கண்டு அங்கே அமர்ந்தார்; இரண்டாவது நபர் சபைக்குப் பின்னால் அமர்ந்தார்; மூன்றாவது நபர் சென்றுவிட்டார். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தமது உபதேசத்தை முடித்தபோது, "இந்த மூன்று நபர்களைப் பற்றி உங்களுக்கு நான் சொல்லட்டுமா? அவர்களில் ஒருவர் அல்லாஹ்விடம் அடைக்கலம் தேடினார்; அதனால் அல்லாஹ் அவரை ஏற்றுக்கொண்டு அவருக்கு இடமளித்தான். இரண்டாமவர் அல்லாஹ்வுக்கு முன் வெட்கப்பட்டார்; அதனால் அல்லாஹ்வும் அவருக்காக அவ்வாறே செய்தான்; மேலும் தனது கருணையினால் அவருக்கு புகலிடம் அளித்தான் (மேலும் அவரைத் தண்டிக்கவில்லை). மூன்றாமவரோ அல்லாஹ்விடமிருந்து தனது முகத்தைத் திருப்பிக்கொண்டார், மேலும் சென்றுவிட்டார்; அதனால் அல்லாஹ்வும் அவ்வாறே அவரிடமிருந்து தனது முகத்தைத் திருப்பிக்கொண்டான்" என்று கூறினார்கள்.
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ، عَنْ مَالِكِ بْنِ أَنَسٍ، فِيمَا قُرِئَ عَلَيْهِ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَبْدِ،
اللَّهِ بْنِ أَبِي طَلْحَةَ أَنَّ أَبَا مُرَّةَ، مَوْلَى عَقِيلِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ أَخْبَرَهُ عَنْ أَبِي وَاقِدٍ اللَّيْثِيِّ، أَنَّالله عليه وسلم بَيْنَمَا هُوَ جَالِسٌ فِي الْمَسْجِدِ وَالنَّاسُ مَعَهُ إِذْ أَقْبَلَ نَفَرٌ
ثَلاَثَةٌ فَأَقْبَلَ اثْنَانِ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَذَهَبَ وَاحِدٌ . قَالَ فَوَقَفَا عَلَى
رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَأَمَّا أَحَدُهُمَا فَرَأَى فُرْجَةً فِي الْحَلْقَةِ فَجَلَسَ فِيهَا وَأَمَّا
الآخَرُ فَجَلَسَ خَلْفَهُمْ وَأَمَّا الثَّالِثُ فَأَدْبَرَ ذَاهِبًا فَلَمَّا فَرَغَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
قَالَ أَلاَ أُخْبِرُكُمْ عَنِ النَّفَرِ الثَّلاَثَةِ أَمَّا أَحَدُهُمْ فَأَوَى إِلَى اللَّهِ فَآوَاهُ اللَّهُ وَأَمَّا الآخَرُ فَاسْتَحْيَا
فَاسْتَحْيَا اللَّهُ مِنْهُ وَأَمَّا الآخَرُ فَأَعْرَضَ فَأَعْرَضَ اللَّهُ عَنْهُ .
அபூ வாக்கித் அல்-லைஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் சில மக்களுடன் மஸ்ஜிதில் அமர்ந்திருந்தபோது, அவர்களிடம் மூன்று நபர்கள் வந்தார்கள். அவர்களில் இருவர் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களை நோக்கி முன்னேறினார்கள், அவர்களில் ஒருவர் சென்றுவிட்டார். அந்த இருவரும் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் அருகே நின்றார்கள். அவர்களில் ஒருவர் அவருடைய வட்டத்தில் ஓர் இடத்தைக் கண்டு அதில் அமர்ந்தார்; மற்றவர் அவருக்குப் பின்னால் அமர்ந்தார், மூன்றாவது நபர் சென்றுவிட்டார்.
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தமது வேலையை முடித்ததும், அவர்கள் கூறினார்கள்:
இந்த மூன்று நபர்களைப் பற்றி நான் உங்களுக்கு அறிவிக்க வேண்டாமா?
அவர்களில் ஒருவர் அல்லாஹ்விடம் அடைக்கலம் தேடினார், அல்லாஹ் அவருக்கு அடைக்கலம் அளித்தான். இரண்டாவது நபர் வெட்கப்பட்டார், அல்லாஹ் அவருடைய வெட்கத்தின் மீது கருணை காட்டினான் (அதனால் அவருக்கு அந்தச் சபையில் இடமளிக்கப்பட்டது). கடைசி நபர் புறக்கணித்துச் சென்றார், அல்லாஹ் அவரைவிட்டு தனது கவனத்தைத் திருப்பிக் கொண்டான்.
حَدَّثَنَا الأَنْصَارِيُّ، حَدَّثَنَا مَعْنٌ، حَدَّثَنَا مَالِكٌ، عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي طَلْحَةَ، عَنْ أَبِي مُرَّةَ، مَوْلَى عَقِيلِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَنْ أَبِي وَاقِدٍ اللَّيْثِيِّ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَيْنَمَا هُوَ جَالِسٌ فِي الْمَسْجِدِ وَالنَّاسُ مَعَهُ إِذْ أَقْبَلَ ثَلاَثَةُ نَفَرٍ فَأَقْبَلَ اثْنَانِ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَذَهَبَ وَاحِدٌ فَلَمَّا وَقَفَا عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم سَلَّمَا فَأَمَّا أَحَدُهُمَا فَرَأَى فُرْجَةً فِي الْحَلْقَةِ فَجَلَسَ فِيهَا وَأَمَّا الآخَرُ فَجَلَسَ خَلْفَهُمْ وَأَمَّا الآخَرُ فَأَدْبَرَ ذَاهِبًا فَلَمَّا فَرَغَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ أَلاَ أُخْبِرُكُمْ عَنِ النَّفَرِ الثَّلاَثَةِ أَمَّا أَحَدُهُمْ فَأَوَى إِلَى اللَّهِ فَآوَاهُ اللَّهُ وَأَمَّا الآخَرُ فَاسْتَحْيَا فَاسْتَحْيَا اللَّهُ مِنْهُ وَأَمَّا الآخَرُ فَأَعْرَضَ فَأَعْرَضَ اللَّهُ عَنْهُ . قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَأَبُو وَاقِدٍ اللَّيْثِيُّ اسْمُهُ الْحَارِثُ بْنُ عَوْفٍ وَأَبُو مُرَّةَ مَوْلَى أُمِّ هَانِئٍ بِنْتِ أَبِي طَالِبٍ وَاسْمُهُ يَزِيدُ وَيُقَالُ مَوْلَى عَقِيلِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ .
அபூ வாக்கித் அல்-லைஸீ (ரழி) அறிவித்தார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் மஸ்ஜிதில் அமர்ந்திருந்தார்கள், மக்களும் அவர்களுடன் இருந்தார்கள், அப்போது மூன்று நபர்கள் வந்தார்கள். அவர்களில் இருவர் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுக்கு அருகில் வந்தார்கள், ஒருவர் சென்றுவிட்டார். அந்த இருவரும் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அருகில் நின்றபோது, அவர்கள் ஸலாம் கூறினார்கள். அவர்களில் ஒருவர் வட்டத்தில் ஒரு இடைவெளியைக் கண்டார், எனவே அவர் அங்கே அமர்ந்தார். மற்றவரைப் பொறுத்தவரை, அவர் அவர்களுக்குப் பின்னால் அமர்ந்தார், மற்றொருவர் வெகுதூரம் பின்னுக்குச் சென்றுவிட்டார். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் (பேசி) முடித்ததும், அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அந்த மூன்று நபர்களைப் பற்றி நான் உங்களுக்கு அறிவிக்கட்டுமா? அவர்களில் ஒருவரைப் பொறுத்தவரை, அவர் அல்லாஹ்விடம் தஞ்சம் புகுந்தார், எனவே அல்லாஹ்வும் அவருக்குத் தஞ்சம் அளித்தான். மற்றவர், அவர் வெட்கப்பட்டார், எனவே அல்லாஹ் அவர் மீது கருணை காட்டினான். மற்றவரைப் பொறுத்தவரை, அவர் புறக்கணித்துச் சென்றார், எனவே அல்லாஹ் அவரைப் புறக்கணித்துவிட்டான்.'