அபூ நௌஃபல் அறிவித்தார்கள்:

அப்துல்லாஹ் இப்னு ஸுபைர் (ரழி) அவர்களின் (உடலை) மதீனாவின் (மக்காவிற்குச் செல்லும்) சாலையில் தொங்கவிடப்பட்டிருந்ததை நான் கண்டேன். குறைஷியர்களும் மற்ற மக்களும் அதைக் கடந்து சென்றனர், அப்போது அப்துல்லாஹ் இப்னு உமர் (ரழி) அவர்களும் அதைக் கடந்து செல்ல நேர்ந்தது. அவர்கள் அங்கே நின்று கூறினார்கள்: அபூ குபைப் (ஹஜ்ரத் அப்துல்லாஹ் இப்னு ஸுபைர் (ரழி) அவர்களின் குன்யா) அவர்களே, உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாகட்டும், அபூ குபைப் அவர்களே, உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாகட்டும், அபூ குபைப் அவர்களே, உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாகட்டும்! அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, நான் உங்களை இதிலிருந்து தடுத்துக் கொண்டிருந்தேன்; அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, நான் உங்களை இதிலிருந்து தடுத்துக் கொண்டிருந்தேன்; அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, நான் உங்களை இதிலிருந்து தடுத்துக் கொண்டிருந்தேன். அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, எனக்குத் தெரிந்தவரை, நீங்கள் நோன்பு நோற்பதிலும், தொழுவதிலும் மிகவும் ஈடுபாடு கொண்டவர்களாக இருந்தீர்கள், மேலும் இரத்த உறவுகளைப் பேணுவதில் மிகவும் கவனம் செலுத்தி வந்தீர்கள். அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, (நீங்கள் ஒரு தீயவர் என்று முத்திரை குத்தப்பட்டிருந்தாலும் கூட) நீங்கள் அங்கம் வகிக்கும் அந்தக் குழு உண்மையில் ஒரு சிறந்த குழுவேயாகும். பின்னர் அப்துல்லாஹ் இப்னு உமர் (ரழி) அவர்கள் சென்றுவிட்டார்கள். (அப்துல்லாஹ் இப்னு ஸுபைர் (ரழி) அவர்களுக்கு இழைக்கப்பட்ட) மனிதாபிமானமற்ற நடவடிக்கையைப் பொறுத்தவரை அப்துல்லாஹ் (இப்னு உமர் (ரழி)) அவர்கள் எடுத்த நிலைப்பாடும், (அது தொடர்பாக) அவர்களின் வார்த்தைகளும் ஹஜ்ஜாஜ் (இப்னு யூசுஃப்)க்கு தெரிவிக்கப்பட்டன, அதன் விளைவாக அவர் (அப்துல்லாஹ் இப்னு ஸுபைர் (ரழி) அவர்களின் உடல்) தொங்கிக்கொண்டிருந்த மரக்கட்டையிலிருந்து (தூக்கு மேடையிலிருந்து) இறக்கப்பட்டு யூதர்களின் கல்லறைகளில் வீசப்பட்டது. அவன் (ஹஜ்ஜாஜ்) அஸ்மா (பின்த் அபூபக்கர் (ரழி), அப்துல்லாஹ்வின் தாய்) அவர்களிடம் (தனது தூதரை) அனுப்பினான். ஆனால் அவர்கள் வர மறுத்துவிட்டார்கள். அவர்கள் கண்டிப்பாக வர வேண்டும், இல்லையென்றால் அவர்களின் தலைமுடியைப் பிடித்து வலுக்கட்டாயமாக அழைத்து வருவேன் என்ற செய்தியுடன் அவன் மீண்டும் அவர்களிடம் தூதரை அனுப்பினான். ஆனால் அவர்கள் மீண்டும் மறுத்து கூறினார்கள்: அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, என் தலைமுடியைப் பிடித்து இழுத்துச் செல்லும் ஒருவரை நீ என்னிடம் அனுப்பும் வரை நான் உன்னிடம் வரமாட்டேன். அதற்கு அவன் கூறினான்: என் காலணிகளைக் கொண்டு வா. அவன் தன் காலணிகளை அணிந்துகொண்டு, அகம்பாவத்தாலும் பெருமையாலும் வீங்கியவனாக விரைவாக நடந்து அவர்கள் (அஸ்மா (ரழி)) அவர்களிடம் வந்து கூறினான்: அல்லாஹ்வின் எதிரிக்கு நான் செய்ததை நீங்கள் எப்படி காண்கிறீர்கள்? அவர்கள் கூறினார்கள்: நான் காண்கிறேன், நீ இவ்வுலகில் அவருக்கு அநீதி இழைத்தாய்; அவரோ உன் மறுமை வாழ்வைப் பாழாக்கிவிட்டார். நீ அவரை (அப்துல்லாஹ் இப்னு ஸுபைர் (ரழி)) இரண்டு கச்சையுடையாளின் மகன் என்று அழைப்பதாக எனக்கு அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, நான் உண்மையில் இரண்டு கச்சைகளைக் கொண்டவள்தான். ஒன்று, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் உணவையும், அபூபக்கர் (ரழி) அவர்களின் உணவையும் மிருகங்களுக்கு எட்டாதவாறு உயரத்தில் கட்டி வைக்க நான் பயன்படுத்திய கச்சை; இரண்டாவது கச்சையைப் பொறுத்தவரை, அது எந்தப் பெண்ணும் தவிர்க்க முடியாத கச்சை ஆகும். நிச்சயமாக அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் எங்களிடம் கூறினார்கள், தகீஃப் கோத்திரத்தில் ஒரு பெரிய பொய்யனும் ஒரு பெரிய கொலையாளியும் பிறப்பான் என்று. பொய்யனை நாங்கள் பார்த்துவிட்டோம், கொலையாளியைப் பொறுத்தவரை, உன்னைத் தவிர வேறு எவரையும் நான் காணவில்லை. அதன்பின் அவன் (ஹஜ்ஜாஜ்) எழுந்து நின்று, அவர்களுக்கு எந்த பதிலும் அளிக்கவில்லை.