அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் எழுத்தர்களில் ஒருவரான ஹன்ளலா உஸய்யிதீ (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

நான் அபூபக்ர் (ரழி) அவர்களைச் சந்தித்தேன். அவர்கள் கேட்டார்கள்: நீங்கள் யார்? நான் கூறினேன்: ஹன்ளலா நயவஞ்சகனாகிவிட்டான். அவர்கள் (அபூபக்ர் (ரழி)) கூறினார்கள்: அல்லாஹ் தூயவன், நீங்கள் என்ன சொல்கிறீர்கள்? அதன்பின் நான் கூறினேன்: நான் கூறுவது என்னவென்றால், நாங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுடன் இருக்கும்போது, நரகத்தையும் சொர்க்கத்தையும் பற்றி அவற்றை எங்கள் கண்களால் நேரடியாகக் காண்பது போல சிந்திக்கிறோம்; நாங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடமிருந்து விலகிச் செல்லும்போது, எங்கள் மனைவிகள், எங்கள் குழந்தைகள், எங்கள் வியாபாரம் ஆகியவற்றில் ஈடுபடுகிறோம்; மறுமையைப் பற்றிய இவற்றில் பெரும்பாலானவை எங்கள் மனதிலிருந்து நழுவி விடுகின்றன. அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, நானும் இதே நிலையை அனுபவிக்கிறேன். எனவே நானும் அபூபக்ர் (ரழி) அவர்களும் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் சென்று, அவர்களிடம் கூறினோம்: அல்லாஹ்வின் தூதரே (ஸல்), ஹன்ளலா நயவஞ்சகனாகிவிட்டான். அதன்பின் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கேட்டார்கள்: உமக்கு என்ன நேர்ந்தது? நான் கூறினேன்: அல்லாஹ்வின் தூதரே (ஸல்), நாங்கள் உங்களுடன் இருக்கும்போது, நரகத்தையும் சொர்க்கத்தையும் பற்றி அவற்றை எங்கள் சொந்தக் கண்களால் காண்பது போல நினைவூட்டப்படுகிறோம்; ஆனால் நாங்கள் உங்களிடமிருந்து விலகிச் செல்லும்போதெல்லாம், எங்கள் மனைவிகள், குழந்தைகள் மற்றும் வியாபாரத்தில் ஈடுபடும்போது, இவற்றில் பெரும்பாலானவை எங்கள் மனதிலிருந்து அகன்றுவிடுகின்றன. அதன்பின் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: எவனது கையில் என் உயிர் இருக்கிறதோ அவன் மீது ஆணையாக, என் முன்னிலையில் இருக்கும் அதே மனநிலையில் நீங்களும் இருந்து, மேலும் நீங்கள் எப்போதும் அல்லாஹ்வை நினைப்பதில் ஈடுபட்டிருந்தால், வானவர்கள் உங்கள் படுக்கைகளிலும் உங்கள் பாதைகளிலும் உங்களுடன் கை குலுக்குவார்கள். ஆனால், ஹன்ளலா, உலக விவகாரங்களுக்கு நேரம் ஒதுக்கப்பட வேண்டும், மேலும் வழிபாட்டிற்கும் தியானத்திற்கும் நேரம் ஒதுக்கப்பட வேண்டும். அவர்கள் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) இதை மூன்று முறை கூறினார்கள்.