ஜைத் இப்னு ஸாபித் அல்-அன்ஸாரி (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
இவர் வஹீ (இறைச்செய்தி) எழுதுபவர்களில் ஒருவராக இருந்தார்கள்: யமாமா (போரில்) வீரர்களிடையே (கனத்த) சேதங்களுக்குப் பிறகு அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் என்னை அழைத்தார்கள் (அங்கு ஏராளமான குர்ராக்கள் கொல்லப்பட்டனர்). உமர் (ரழி) அவர்கள் அபூபக்ர் (ரழி) அவர்களுடன் இருந்தார்கள், அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், உமர் (ரழி) அவர்கள் என்னிடம் வந்து, யமாமா (போர்) நாளில் மக்கள் பெரும் சேதங்களைச் சந்தித்திருக்கிறார்கள், மேலும் குர்ராக்களிடையே (குர்ஆனை மனனம் செய்தவர்கள்) மற்ற போர்க்களங்களிலும் அதிக சேதங்கள் ஏற்படும் என்று நான் அஞ்சுகிறேன், அதனால் குர்ஆனின் பெரும்பகுதி நீங்கள் அதைத் தொகுக்காவிட்டால் இழக்கப்படலாம் என்று கூறினார்கள். மேலும் நீங்கள் குர்ஆனைத் தொகுக்க வேண்டும் என்பதே என் கருத்து. அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள், "நான் உமர் (ரழி) அவர்களிடம், 'அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் செய்யாத ஒன்றை நான் எப்படிச் செய்ய முடியும்?' என்று கேட்டேன்." உமர் (ரழி) அவர்கள் (என்னிடம்) கூறினார்கள், 'அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, இது (உண்மையில்) ஒரு நல்ல விஷயம்.' எனவே உமர் (ரழி) அவர்கள் என்னை வற்புறுத்தி, அவரது ஆலோசனையை ஏற்கும்படி என்னை இணங்க வைக்க முயன்றுகொண்டே இருந்தார்கள், அல்லாஹ் அதற்காக என் இதயத்தைத் திறக்கும் வரை, நானும் உமர் (ரழி) அவர்களைப் போலவே அதே கருத்தைக் கொண்டிருந்தேன்.

(ஜைத் இப்னு ஸாபித் (ரழி) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள்:) உமர் (ரழி) அவர்கள் அவருடன் (அபூபக்ர் (ரழி) அவர்களுடன்) அமர்ந்திருந்தார்கள், பேசவில்லை. (என்னிடம்). "நீங்கள் ஒரு புத்திசாலியான இளைஞர், நாங்கள் உங்களை (பொய் சொல்வதாகவோ அல்லது மறதி கொண்டவராகவோ) சந்தேகிக்கவில்லை: மேலும் நீங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுக்கு வஹீ (இறைச்செய்தி) எழுதுபவராக இருந்தீர்கள். எனவே, குர்ஆனைத் தேடி (ஒரே கையெழுத்துப் பிரதியில்) அதைத் தொகுங்கள்." அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, அவர் (அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள்) மலைகளில் ஒன்றை (அதன் இடத்திலிருந்து) நகர்த்தும்படி எனக்குக் கட்டளையிட்டிருந்தாலும், குர்ஆனைத் திரட்டுவது தொடர்பாக அவர் எனக்குக் கட்டளையிட்டதை விட அது எனக்குக் கடினமாக இருந்திருக்காது. நான் அவர்கள் இருவரிடமும், "நபி (ஸல்) அவர்கள் செய்யாத ஒரு காரியத்தை நீங்கள் எப்படிச் செய்யத் துணிந்தீர்கள்?" என்று கேட்டேன். அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், "அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, இது (உண்மையில்) ஒரு நல்ல விஷயம்." அதனால் நான் அவரிடம் அதைப் பற்றி விவாதித்துக் கொண்டே இருந்தேன், அல்லாஹ் அபூபக்ர் (ரழி) மற்றும் உமர் (ரழி) அவர்களின் இதயங்களைத் திறந்ததைப் போலவே அதற்காக என் இதயத்தையும் திறக்கும் வரை. அதனால் நான் குர்ஆனியப் பொருட்களைத் தேடத் தொடங்கி, தோல் சுருள்கள், தோள்பட்டை எலும்புகள், பேரீச்சை மரங்களின் இலைக்காம்புகள் மற்றும் (அதை மனனம் செய்த) மனிதர்களின் நினைவுகளிலிருந்து அவற்றைச் சேகரிக்கத் தொடங்கினேன். குஸைமா (ரழி) அவர்களிடம் ஸூரத்துத் தவ்பாவின் இரண்டு வசனங்களைக் கண்டேன், அவற்றை வேறு யாரிடமும் நான் கண்டதில்லை, (அவை):-- "உங்களுக்கு உங்களிலிருந்தே ஒரு தூதர் (முஹம்மது (ஸல்) அவர்கள்) வந்திருக்கிறார். நீங்கள் எந்த காயத்தையும் அல்லது கஷ்டத்தையும் அடைவது அவருக்கு வருத்தமளிக்கிறது. அவர் (முஹம்மது (ஸல்) அவர்கள்) உங்களை (நேர்வழிப்படுத்தப்பட வேண்டும் என்று) தீவிரமாக விரும்புகிறார்." (9:128)

குர்ஆன் தொகுக்கப்பட்ட கையெழுத்துப் பிரதி, அல்லாஹ் அவரைத் தன்னுடன் அழைத்துக்கொள்ளும் வரை அபூபக்ர் (ரழி) அவர்களிடம் இருந்தது, பின்னர் அல்லாஹ் அவரைத் தன்னுடன் அழைத்துக்கொள்ளும் வரை உமர் (ரழி) அவர்களிடம் இருந்தது, இறுதியாக அது உமர் (ரழி) அவர்களின் மகள் ஹஃப்ஸா (ரழி) அவர்களிடம் இருந்தது.

ஸைத் பின் ஸாபித் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
யமாமா போரில் மக்கள் கொல்லப்பட்டபோது (அதாவது, முஸைலிமாவுக்கு எதிராகப் போரிட்ட நபித்தோழர்களில் பலர்), அபூபக்ர் அஸ்-ஸித்தீக் (ரழி) அவர்கள் என்னை அழைத்தார்கள். (நான் அவர்களிடம் சென்றபோது) உமர் பின் அல்-கத்தாப் (ரழி) அவர்கள் அவர்களுடன் அமர்ந்திருப்பதைக் கண்டேன். அப்போது அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் (என்னிடம்) கூறினார்கள், "உமர் (ரழி) அவர்கள் என்னிடம் வந்து கூறினார்கள்: 'யமாமா போர் நாளில் குர்ஆனின் குர்ராக்கள் (அதாவது குர்ஆனை மனனம் செய்தவர்கள்) மத்தியில் பலத்த சேதம் ஏற்பட்டது, மேலும் மற்ற போர்க்களங்களிலும் குர்ராக்கள் மத்தியில் இன்னும் அதிகமான சேதங்கள் ஏற்படக்கூடும் என்று நான் அஞ்சுகிறேன், அதனால் குர்ஆனின் பெரும்பகுதி இழக்கப்படலாம். ஆகவே, தாங்கள் (அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள்) குர்ஆனைத் திரட்டும்படி கட்டளையிட வேண்டும் என்று நான் பரிந்துரைக்கிறேன்.'" நான் உமர் (ரழி) அவர்களிடம், "அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் செய்யாத ஒன்றை நீங்கள் எப்படிச் செய்ய முடியும்?" என்று கேட்டேன். உமர் (ரழி) அவர்கள், "அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, அது ஒரு நல்ல திட்டம்" என்று கூறினார்கள். அல்லாஹ் அதற்காக என் நெஞ்சைத் திறக்கும் வரை உமர் (ரழி) அவர்கள் தம் ஆலோசனையை நான் ஏற்குமாறு தொடர்ந்து என்னை வலியுறுத்திக் கொண்டேயிருந்தார்கள், உமர் (ரழி) அவர்கள் உணர்ந்திருந்த அந்த யோசனையில் உள்ள நன்மையை நானும் உணர ஆரம்பித்தேன்." பிறகு அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் (என்னிடம்) கூறினார்கள். 'நீங்கள் ஒரு புத்திசாலி இளைஞர், உங்களைப் பற்றி எங்களுக்கு எந்த சந்தேகமும் இல்லை, மேலும் நீங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுக்காக வஹீ (இறைச்செய்தி)யை எழுதுபவராக இருந்தீர்கள். எனவே, நீங்கள் குர்ஆனின் (சிதறிய பிரதிகளை) தேடிக் கண்டுபிடித்து, அதை ஒரே நூலாகத் தொகுக்க வேண்டும்." அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, மலைகளில் ஒன்றை நகர்த்துமாறு அவர்கள் எனக்குக் கட்டளையிட்டிருந்தால்கூட, குர்ஆனைத் தொகுக்குமாறு எனக்குக் கட்டளையிட்டதை விட அது எனக்குப் பாரமாக இருந்திருக்காது. அப்போது நான் அபூபக்ர் (ரழி) அவர்களிடம், "அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் செய்யாத ஒன்றை நீங்கள் எப்படிச் செய்வீர்கள்?" என்று கேட்டேன். அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள், "அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, இது ஒரு நல்ல திட்டம்" என்று பதிலளித்தார்கள். அல்லாஹ், அபூபக்ர் (ரழி) மற்றும் உமர் (ரழி) ஆகியோரின் நெஞ்சங்களைத் திறந்ததைப் போலவே என் நெஞ்சையும் திறக்கும் வரை அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் தம் யோசனையை நான் ஏற்குமாறு தொடர்ந்து என்னை வலியுறுத்திக் கொண்டேயிருந்தார்கள். எனவே நான் குர்ஆனைத் தேட ஆரம்பித்தேன், மேலும் (அது எழுதப்பட்டிருந்த) பேரீச்சை மட்டைகள், மெல்லிய வெள்ளைக் கற்கள் மற்றும் அதை மனனம் செய்திருந்த மனிதர்களிடமிருந்தும் அதைச் சேகரித்தேன், சூரத் அத்-தவ்பாவின் (பாவமன்னிப்பு) கடைசி வசனத்தை அபீ குஸைமா அல்-அன்சாரி (ரழி) அவர்களிடம் நான் கண்டுபிடிக்கும் வரை. அவரைத் தவிர வேறு யாரிடமும் நான் அதைக் காணவில்லை. அந்த வசனம்: 'திண்ணமாக, உங்களிலிருந்தே ஒரு தூதர் (முஹம்மது (ஸல்)) உங்களிடம் வந்திருக்கின்றார்கள். நீங்கள் எந்தத் தீங்கும் அல்லது சிரமமும் அடைவது அவர்களுக்கு வருத்தமளிக்கிறது...(சூரத் பராஉ (அத்-தவ்பா) முடியும் வரை) (9:128-129). பின்னர் குர்ஆனின் முழுமையான கையெழுத்துப் பிரதிகள் (நகல்) அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் இறக்கும் வரை அவர்களிடமும், பின்னர் உமர் (ரழி) அவர்கள் தம் வாழ்நாள் இறுதிவரை அவர்களிடமும், பின்னர் உமர் (ரழி) அவர்களின் மகள் ஹஃப்ஸா (ரழி) அவர்களிடமும் இருந்தன.

ஸைத் பின் ஸாபித் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
அல்-யமாமா போரில் ஏற்பட்ட பெரும் உயிரிழப்புகள் காரணமாக அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் என்னை அழைத்தார்கள், அப்போது உமர் (ரழி) அவர்கள் அவர்களுடன் அமர்ந்திருந்தார்கள். அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் (என்னிடம்) கூறினார்கள், உமர் (ரழி) அவர்கள் என்னிடம் வந்து, ‘அல்-யமாமா போர் நாளில் புனித குர்ஆனின் காரிகளில் பெரும் எண்ணிக்கையிலானோர் கொல்லப்பட்டனர், மேலும் மற்ற போர்க்களங்களிலும் குர்ஆனின் காரிகளிடையே உயிரிழப்புகள் அதிகரிக்கக்கூடும் என்று நான் அஞ்சுகிறேன், அதனால் குர்ஆனின் பெரும்பகுதி இழக்கப்படலாம். எனவே நீங்கள் (அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள்) குர்ஆனைத் திரட்ட வேண்டும் என்று நான் அறிவுரை கூறுகிறேன்.’ நான் சொன்னேன், ‘அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் செய்யாத ஒன்றை நான் எப்படி செய்யத் துணிவேன்?’ உமர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், ‘அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, இது ஒரு நன்மை பயக்கும் விஷயம்.’ உமர் (ரழி) அவர்கள் அதற்காக என்னை வற்புறுத்திக்கொண்டே இருந்தார்கள், அல்லாஹ் உமர் (ரழி) அவர்களின் இதயத்தைத் திறந்தது போல என் இதயத்தையும் அதற்காகத் திறக்கும் வரை, அந்த விஷயத்தில் உமர் (ரழி) அவர்கள் கொண்டிருந்த அதே கருத்தை நானும் கொண்டிருந்தேன்.”

பின்னர் அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் என்னிடம் (ஸைதிடம்) கூறினார்கள், “நீங்கள் ஒரு புத்திசாலியான இளைஞர், உங்களைப் பற்றி எங்களுக்கு எந்த சந்தேகமும் இல்லை, மேலும் நீங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுக்காக வஹீ (இறைச்செய்தி)யை எழுதுபவராக இருந்தீர்கள். எனவே நீங்கள் குர்ஆனின் சிதறிய பிரதிகளைத் தேடி, அதை (ஒரே புத்தகத்தில்) திரட்ட வேண்டும்.”

ஸைத் (ரழி) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள்: அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் மலைகளில் ஒரு மலையை ஒரு இடத்திலிருந்து மற்றொரு இடத்திற்கு நகர்த்தும்படி எனக்கு உத்தரவிட்டிருந்தாலும், குர்ஆனைத் திரட்டும்படி எனக்கு இந்த உத்தரவிட்டது போல அது எனக்குப் பாரமாக இருந்திருக்காது. பின்னர் நான் (உமர் (ரழி) மற்றும் அபூபக்ர் (ரழி) அவர்களிடம்) சொன்னேன், “அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் செய்யாத ஒன்றை நீங்கள் எப்படி செய்ய முடியும்?” அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், “அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக, இது ஒரு நன்மை பயக்கும் விஷயம்.” ஸைத் (ரழி) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள்: எனவே அவர் (அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள்) அதற்காக என்னை வற்புறுத்திக்கொண்டே இருந்தார்கள், அல்லாஹ் அபூபக்ர் (ரழி) மற்றும் உமர் (ரழி) அவர்களின் இதயங்களைத் திறந்தது போல என் இதயத்தையும் அதற்காகத் திறக்கும் வரை, அந்த விஷயத்தில் அவர்களின் அதே கருத்தை நானும் கொண்டிருந்தேன்.

எனவே நான் பேரீச்சை மரத்தின் இலைகளற்ற தண்டுகள், தோல் மற்றும் பதனிட்ட தோல்கள், கற்கள் மற்றும் (குர்ஆனை மனனம் செய்திருந்த) மனிதர்களின் இதயங்களிலிருந்து குர்ஆனைத் திரட்டித் தொகுக்கத் தொடங்கினேன். சூரா அத்-தவ்பாவின் கடைசி வசனங்களான, ("நிச்சயமாக உங்களிடம் உங்களிலிருந்தே ஒரு தூதர் (முஹம்மது) வந்திருக்கிறார்..." (9:128-129)) என்பதை குஸைமா (ரழி) அல்லது அபீ குஸைமா (ரழி) அவர்களிடமிருந்து நான் கண்டேன், மேலும் சூராவின் மீதமுள்ள பகுதியை அதனுடன் சேர்த்தேன். குர்ஆனின் கையெழுத்துப் பிரதிகள் அபூபக்ர் (ரழி) அவர்களிடம் அல்லாஹ் அவரைத் தன்னுடன் அழைத்துக்கொள்ளும் வரை இருந்தன. பின்னர் அது உமர் (ரழி) அவர்களிடம் அல்லாஹ் அவரைத் தன்னுடன் அழைத்துக்கொள்ளும் வரை இருந்தது, பின்னர் ஹஃப்ஸா பின்த் உமர் (ரழி) அவர்களிடம் இருந்தது.

இந்த ஹதீஸ் ஸுஹ்ரி அவர்கள் வழியாக அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

நான் 'அலைக்கும்' என்று கூறினேன், மேலும் அறிவிப்பாளர் அவர்கள் 'மற்றும்' என்ற வார்த்தையைக் குறிப்பிடவில்லை.