இப்னு அதீக் அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

அல்-காசிம் அவர்கள் ஆயிஷா (ரழி) அவர்களின் சமூகத்தில் இருந்தபோது, நான் ஒரு ஹதீஸை அறிவித்தேன். காசிம் அவர்கள் சொற்களை உச்சரிப்பதில் தவறுகள் செய்பவராகவும், அவருடைய தாயார் விடுவிக்கப்பட்ட அடிமைப் பெண்ணாகவும் இருந்தார். ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் அவரிடம் கேட்டார்கள்: "என்னுடைய இந்த சகோதரரின் மகன் ஹதீஸ்களை அறிவித்தது போல் நீர் அறிவிக்காததற்கு உமக்கு என்ன நேர்ந்தது? நீர் இதை எங்கிருந்து கற்றுக்கொண்டீர் என்று எனக்கு நன்றாகத் தெரியும். அவனுடைய தாயார் அவனை அவ்வாறு வளர்த்தார்கள், உம்முடைய தாயார் உம்மை இவ்வாறு வளர்த்தார்கள்." (ஹஜ்ரத் ஆயிஷா (ரழி) அவர்களின் இந்தக் கூற்றினால்) காசிம் அவர்கள் கோபமடைந்து, அவர்களிடம் கசப்புணர்வைக் காட்டினார்கள். ஆயிஷா (ரழி) அவர்களுக்காக உணவுப் பலகை விரிக்கப்பட்டிருந்ததை அவர் கண்டபோது, அவர் எழுந்து நின்றார்கள். ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கேட்டார்கள்: "நீர் எங்கே போகிறீர்?" அவர் பதிலளித்தார்கள்: "நான் தொழுகை செய்யப் போகிறேன்." ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: "உணவை உட்கொள்ள உட்காரும்." அவர் கூறினார்கள்: "நான் தொழுகை செய்தே ஆக வேண்டும்." ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: "உட்காரும், நம்பிக்கையற்றவரே, ஏனெனில் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூற நான் கேட்டிருக்கிறேன்: உணவு வைக்கப்பட்டிருக்கும்போதோ, அல்லது மலஜலத் தேவை அவரை உந்தும்போதோ எந்த தொழுகையும் நிறைவேறாது."