அதாயிப்னு யஸார் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: பனூ அஸத் கோத்திரத்தைச் சேர்ந்த ஒருவர் கூறினார்:

"நானும் என் மனைவியும் பகீஉல் ஃகர்கத் என்ற இடத்தில் தங்கினோம், என் மனைவி என்னிடம், 'நீங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் சென்று, எங்களுக்கு உண்பதற்கு ஏதேனும் தருமாறு கேளுங்கள்' என்று கூறினார். ஆகவே நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் சென்றேன், அங்கே ஒருவர் அவரிடம் (ஏதோவொன்றைக்) கேட்டுக்கொண்டிருப்பதைக் கண்டேன், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், 'உனக்குக் கொடுப்பதற்கு என்னிடம் எதுவும் இல்லை' என்று கூறிக்கொண்டிருந்தார்கள். அந்த மனிதர் கோபத்துடன் திரும்பிச் சென்று, 'நீங்கள் விரும்பியவர்களுக்கு மட்டுமே கொடுக்கிறீர்கள்' என்று கூறினார். அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அவனுக்குக் கொடுப்பதற்கு என்னிடம் எதுவும் இல்லாததால் அவன் என் மீது கோபப்படுகிறான். யாரிடமாவது ஒரு ஊக்கியா அல்லது அதற்கு சமமான மதிப்புள்ள பொருள் இருக்கும் நிலையில் அவர் (பிறரிடம்) கேட்டால், அவர் கேட்பதில் வரம்பு மீறிவிட்டார்.'" அல்-அஸதி கூறினார்: நான் (எனக்குள்) கூறினேன்: 'எங்களுடைய கறவை ஒட்டகம் ஒரு ஊக்கியாவை விட அதிக மதிப்புடையது,' ஒரு ஊக்கியா என்பது நாற்பது திர்ஹம்கள் ஆகும். "ஆகவே, நான் திரும்பிச் சென்றுவிட்டேன், மேலும் அவரிடம் எதையும் கேட்கவில்லை. அதன் பிறகு அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுக்குச் சிறிது பார்லியும் உலர்ந்த திராட்சையும் கிடைத்தது, அவர்கள் அதிலிருந்து எங்களுக்கும் ஒரு பங்கைக் கொடுத்தார்கள், சர்வ வல்லமையும் மாண்பும் மிக்க அல்லாஹ் எங்களைத் தன்னிறைவு பெற்றவர்களாக ஆக்கும் வரை."