ஸயீத் பின் ஜுபைர் அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

அப்துர்ரஹ்மான் பின் அப்சா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், "இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடம் இந்த இரண்டு குர்ஆன் வசனங்களைப் பற்றிக் கேளுங்கள்: 'மேலும் அல்லாஹ் புனிதமாக்கிய எந்த ஓர் உயிரையும் அவர்கள் நியாயமான காரணமின்றி கொல்லமாட்டார்கள்.' (25:168) 'மேலும், எவரொருவர் ஒரு இறைநம்பிக்கையாளரை வேண்டுமென்றே கொலை செய்கிறாரோ, அவருக்குரிய தண்டனை நரகமாகும்.' (4:93)"

எனவே நான் இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடம் கேட்டேன். அவர்கள் கூறினார்கள், "சூரா அல்-ஃபுர்கானில் உள்ள அந்த வசனம் வஹீ (இறைச்செய்தி) ஆக அருளப்பட்டபோது, மெக்காவின் இணைவைப்பாளர்கள் கூறினார்கள், 'ஆனால் நாங்கள் அல்லாஹ் புனிதமாக்கிய உயிர்களைக் கொன்றிருக்கிறோமே, மேலும் அல்லாஹ்வுடன் மற்ற தெய்வங்களையும் நாங்கள் அழைத்துப் பிரார்த்தனை செய்திருக்கிறோமே, மேலும் நாங்கள் விபச்சாரமும் செய்திருக்கிறோமே.' எனவே அல்லாஹ் வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளினான்:-- 'தவ்பா செய்து (பாவமன்னிப்புக் கோரி), நம்பிக்கை கொண்டு, நற்செயல்கள் புரிந்தவர்களைத் தவிர-- (25:70) ஆகவே, இந்த வசனம் அந்த மக்களைப் பற்றியதாக இருந்தது. சூரா அந்-நிஸாவில் (4-93) உள்ள வசனத்தைப் பொறுத்தவரை, அதன் பொருள் என்னவென்றால், ஒரு மனிதன், இஸ்லாத்தையும் அதன் சட்டங்களையும் கடமைகளையும் புரிந்துகொண்ட பிறகு, ஒருவரைக் கொலை செய்தால், அவனுடைய தண்டனை (நரக) நெருப்பில் நிரந்தரமாக தங்குவதாகும்."

பிறகு நான் இதை முஜாஹித் அவர்களிடம் குறிப்பிட்டேன், அவர் கூறினார்கள், "(தன் குற்றத்திற்காக) வருந்துபவரைத் தவிர."