அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் சிறிது (சமைத்த) இறைச்சி கொண்டுவரப்பட்டது. அவர்கள் ஆட்டின் முன் கால் கறியை விரும்பிச் சாப்பிடுபவர்களாக இருந்ததால் அது அவர்களுக்குப் பரிமாறப்பட்டது. அதிலிருந்து ஒரு துண்டை அவர்கள் சாப்பிட்டுவிட்டு, "மறுமை நாளில் நான் எல்லா மனிதர்களுக்கும் தலைவராக இருப்பேன். உங்களுக்குத் தெரியுமா அதற்குக் காரணம் என்னவென்று? அல்லாஹ் முந்தைய தலைமுறையினர், பிந்தைய தலைமுறையினர் ஆகிய அனைத்து மனிதர்களையும் ஒரே சமவெளியில் ஒன்றுதிரட்டுவான். அப்போது அறிவிப்பாளர் ஒருவர் அனைவரையும் கேட்கும்படி தன் குரலை எழுப்ப முடியும், மேலும் பார்ப்பவர் அனைவரையும் பார்க்க முடியும். சூரியன் மக்களுக்கு மிக அருகில் வந்துவிடும். அதனால் அவர்கள் தாங்கவோ சகிக்கவோ முடியாத அளவுக்குத் துன்பத்தையும் துயரத்தையும் அனுபவிப்பார்கள். அப்போது மக்கள், ‘நீங்கள் எந்த நிலையை அடைந்துள்ளீர்கள் என்பதைப் பார்க்கவில்லையா? உங்கள் இறைவனிடம் உங்களுக்காகப் பரிந்துரைக்கக்கூடிய ஒருவரை நீங்கள் தேட மாட்டீர்களா?’ என்று (தங்களுக்குள்) பேசிக்கொள்வார்கள். சிலர் மற்ற சிலரிடம், ‘ஆதம் (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்’ என்று கூறுவார்கள். எனவே அவர்கள் ஆதம் (அலை) அவர்களிடம் சென்று, ‘நீங்கள் மனிதகுலத்தின் தந்தை. அல்லாஹ் உங்களைத் தன் கரத்தால் படைத்தான். மேலும் அவன் தன் ரூஹிலிருந்து (அதாவது அவன் உனக்காகப் படைத்த ஆன்மாவிலிருந்து); உங்களுக்குள் ஊதினான். மேலும் வானவர்களை உங்களுக்கு ஸஜ்தா செய்யும்படி கட்டளையிட்டான். எனவே (தயவுசெய்து) உங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள். நாங்கள் எந்த நிலையில் இருக்கிறோம் என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா? நாங்கள் எந்த நிலையை அடைந்துவிட்டோம் என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?’ என்று கூறுவார்கள். ஆதம் (அலை) அவர்கள், ‘இன்று என் இறைவன் முன்னெப்போதும் கோபப்படாத அளவுக்குக் கோபமாக இருக்கிறான். இனிமேலும் அவ்வாறு கோபப்பட மாட்டான். அவன் என்னை (அந்த) மரத்தின் (பழத்தைச் சாப்பிட வேண்டாமென்று) தடுத்தான். ஆனால் நான் அவனுக்கு மாறுசெய்துவிட்டேன். என் காரியம்! என் காரியம்! என் காரியம்! (எனக்கு என் கவலையே பெரிதாக உள்ளது). வேறொருவரிடம் செல்லுங்கள்; நூஹ் (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்’ என்று கூறுவார்கள். எனவே அவர்கள் நூஹ் (அலை) அவர்களிடம் சென்று, ‘ஓ நூஹ் (அலை) அவர்களே! நீங்கள் பூமியிலுள்ள மக்களுக்கு (அல்லாஹ்வின் தூதர்களில்) முதலாமவர் ஆவீர்கள். அல்லாஹ் உங்களை நன்றியுள்ள அடியார் என்று பெயரிட்டான். தயவுசெய்து உங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள். நாங்கள் எந்த நிலையில் இருக்கிறோம் என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?’ என்று கூறுவார்கள். அவர்கள், ‘இன்று என் இறைவன் முன்னெப்போதும் கோபப்படாத அளவுக்குக் கோபமாக இருக்கிறான். இனிமேலும் அவ்வாறு கோபப்பட மாட்டான். எனக்கு (உலகில்) நிச்சயமாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படும் ஒரு பிரார்த்தனையைச் செய்யும் உரிமை இருந்தது. அதை நான் என் சமூகத்திற்கு எதிராகச் செய்துவிட்டேன். என் காரியம்! என் காரியம்! என் காரியம்! வேறொருவரிடம் செல்லுங்கள்; இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்’ என்று கூறுவார்கள். அவர்கள் இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களிடம் சென்று, ‘ஓ இப்ராஹீம் (அலை) அவர்களே! நீங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் ஆவீர்கள். மேலும் பூமியிலுள்ள மக்களில் அவனுடைய கலீல் (நெருங்கிய நண்பர்) ஆவீர்கள். எனவே தயவுசெய்து உங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள். நாங்கள் எந்த நிலையில் இருக்கிறோம் என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?’ என்று கூறுவார்கள். அவர்களிடம் இப்ராஹீம் (அலை) அவர்கள், ‘என் இறைவன் இன்று முன்னெப்போதும் கோபப்படாத அளவுக்குக் கோபமாக இருக்கிறான். இனிமேலும் அவ்வாறு கோபப்பட மாட்டான். நான் மூன்று பொய்களைச் சொல்லியிருந்தேன் (துணை அறிவிப்பாளரான அபூ ஹையான் அவர்கள் அவற்றை ஹதீஸில் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள்). என் காரியம்! என் காரியம்! என் காரியம்! வேறொருவரிடம் செல்லுங்கள்; மூஸா (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்’ என்று கூறுவார்கள். பின்னர் மக்கள் மூஸா (அலை) அவர்களிடம் சென்று, ‘ஓ மூஸா (அலை) அவர்களே! நீங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் ஆவீர்கள். அல்லாஹ் இந்தச் செய்தியாலும், உங்களுடன் நேரடியாகப் பேசியதாலும் மற்றவர்களைவிட உங்களுக்கு மேன்மையை வழங்கினான். (தயவுசெய்து) உங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள். நாங்கள் எந்த நிலையில் இருக்கிறோம் என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?’ என்று கூறுவார்கள். மூஸா (அலை) அவர்கள், ‘என் இறைவன் இன்று முன்னெப்போதும் கோபப்படாத அளவுக்குக் கோபமாக இருக்கிறான். இனிமேலும் அவ்வாறு கோபப்பட மாட்டான். நான் கொல்லும்படி கட்டளையிடப்படாத ஒருவரைக் கொன்றுவிட்டேன். என் காரியம்! என் காரியம்! என் காரியம்! வேறொருவரிடம் செல்லுங்கள்; ஈஸா (அலை) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்’ என்று கூறுவார்கள். எனவே அவர்கள் ஈஸா (அலை) அவர்களிடம் சென்று, ‘ஓ ஈஸா (அலை) அவர்களே! நீங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் ஆவீர்கள். மேலும் மர்யமிடம் அவன் அனுப்பிய அவனுடைய வார்த்தை ஆவீர்கள். மேலும் அவனால் படைக்கப்பட்ட மேலான ஆன்மா ஆவீர்கள். நீங்கள் குழந்தையாக தொட்டிலில் இருந்தபோதே மக்களிடம் பேசினீர்கள். தயவுசெய்து உங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள். நாங்கள் எந்த நிலையில் இருக்கிறோம் என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?’ என்று கூறுவார்கள். ஈஸா (அலை) அவர்கள், ‘என் இறைவன் இன்று முன்னெப்போதும் கோபப்படாத அளவுக்குக் கோபமாக இருக்கிறான். இனிமேலும் அவ்வாறு கோபப்பட மாட்டான்’ என்று கூறுவார்கள். ஈஸா (அலை) அவர்கள் எந்தப் பாவத்தையும் குறிப்பிடமாட்டார்கள். ஆனால், ‘என் காரியம்! என் காரியம்! என் காரியம்! வேறொருவரிடம் செல்லுங்கள்; முஹம்மது (ஸல்) அவர்களிடம் செல்லுங்கள்’ என்று கூறுவார்கள். எனவே அவர்கள் என்னிடம் வந்து, ‘ஓ முஹம்மது (ஸல்) அவர்களே! நீங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் ஆவீர்கள். மேலும் நபிமார்களில் இறுதியானவர் ஆவீர்கள். அல்லாஹ் உங்கள் முந்தைய மற்றும் பிந்தைய பாவங்களை மன்னித்துவிட்டான். (தயவுசெய்து) உங்கள் இறைவனிடம் எங்களுக்காகப் பரிந்துரை செய்யுங்கள். நாங்கள் எந்த நிலையில் இருக்கிறோம் என்பதை நீங்கள் பார்க்கவில்லையா?’ என்று கூறுவார்கள்." நபி (ஸல்) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள்: "பின்னர் நான் அல்லாஹ்வின் அர்ஷுக்குக் கீழே சென்று என் இறைவனுக்கு முன்னால் ஸஜ்தாவில் விழுவேன். பின்னர் அல்லாஹ் எனக்கு முன் வேறு யாருக்கும் வழிகாட்டாத புகழ்ச்சிகளையும் மகிமைப்படுத்தல்களையும் எனக்கு வழிகாட்டுவான். பின்னர், ‘ஓ முஹம்மது (ஸல்) அவர்களே! உங்கள் தலையை உயர்த்துங்கள். கேளுங்கள், அது வழங்கப்படும். பரிந்துரை செய்யுங்கள், அது (உங்கள் பரிந்துரை) ஏற்றுக்கொள்ளப்படும்’ என்று கூறப்படும். எனவே நான் என் தலையை உயர்த்தி, ‘என் உம்மத்தினரே, என் இறைவனே! என் உம்மத்தினரே, என் இறைவனே!’ என்று கூறுவேன். ‘ஓ முஹம்மது (ஸல்) அவர்களே! உங்கள் உம்மத்தினரில் கணக்குகள் இல்லாதவர்கள் சொர்க்கத்தின் வாசல்களில் வலதுபுறத்தில் அமைந்துள்ள ஒரு வாசல் வழியாக நுழையட்டும். மேலும் அவர்கள் மற்ற வாசல்களை மக்களுடன் பகிர்ந்துகொள்வார்கள்’ என்று கூறப்படும்." நபி (ஸல்) அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள்: "என் உயிர் எவன் கைவசம் இருக்கிறதோ அவன் மீது சத்தியமாக, சொர்க்கத்தின் ஒவ்வொரு இரண்டு வாசல் தூண்களுக்கும் இடையிலான தூரம் மக்காவிற்கும் புஸ்ராவிற்கும் (ஷாமில் உள்ள) இடையிலான தூரத்தைப் போன்றது."

பிஸ்மில்லாஹ் ஹிர்ரஹ்மான் நிர்ரஹீம்.

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், "நிச்சயமாக, செயல்கள் அனைத்தும் எண்ணங்களைப் பொறுத்தே அமைகின்றன, மேலும் ஒவ்வொரு மனிதருக்கும் அவர் எண்ணியதே கிடைக்கிறது." மேலும் அல்லாஹ் குர்ஆனில் கூறினான், "ஜின்களையும், மனிதர்களையும் என்னை வணங்குவதற்காகவே தவிர (வேறு எதற்காகவும்) நான் படைக்கவில்லை." மேலும், ஈஸா (அலை) அவர்கள் கூறினார்கள், "நான் பிறந்த நாளிலும், நான் இறக்கும் நாளிலும், நான் உயிருடன் எழுப்பப்படும் நாளிலும் என் மீது சாந்தி உண்டாவதாக."

அனஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

நபி (ஸல்) அவர்கள் ஸைனப் பின்த் ஜஹ்ஷ் (ரழி) அவர்களை திருமணம் செய்துகொண்ட சந்தர்ப்பத்தில் ரொட்டி மற்றும் இறைச்சி விருந்து ஒன்று நடைபெற்றது.

நான் (விருந்துக்கு) மக்களை அழைக்க அனுப்பப்பட்டேன், அவ்வாறே மக்கள் (குழுக்களாக) வர ஆரம்பித்தார்கள்; அவர்கள் சாப்பிட்டுவிட்டுச் செல்வார்கள்.

மற்றொரு குழுவினர் வருவார்கள், சாப்பிட்டுவிட்டுச் செல்வார்கள்.

அதனால் நான் அழைக்க யாரும் இல்லை என்று காணும் வரை தொடர்ந்து மக்களை அழைத்துக்கொண்டிருந்தேன்.

பிறகு நான், "அல்லாஹ்வின் தூதரே! நான் அழைக்க வேறு யாரையும் காணவில்லை" என்று கூறினேன்.

அவர்கள், "மீதமுள்ள உணவை எடுத்துச் செல்லுங்கள்" என்று கூறினார்கள்.

பிறகு மூன்று நபர்கள் கொண்ட ஒரு குழுவினர் வீட்டில் பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள்.

நபி (ஸல்) அவர்கள் புறப்பட்டு ஆயிஷா (ரழி) அவர்களின் இல்லத்தை நோக்கிச் சென்று, "வீட்டிலுள்ளோரே! உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் கருணையும் உண்டாவதாக!" என்று கூறினார்கள்.

அவர்கள், "உங்கள் மீதும் சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் கருணையும் உண்டாவதாக. உங்கள் மனைவியை எப்படி கண்டீர்கள்? அல்லாஹ் உங்களுக்கு அருள் புரிவானாக" என்று பதிலளித்தார்கள்.

பிறகு அவர்கள் தங்களுடைய மற்ற எல்லா மனைவியரின் இல்லங்களுக்கும் சென்று, ஆயிஷா (ரழி) அவர்களிடம் கூறியது போலவே அவர்களிடமும் கூறினார்கள், மேலும் அவர்களும் ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் கூறியதைப் போலவே கூறினார்கள்.

பிறகு நபி (ஸல்) அவர்கள் திரும்பி வந்து, மூன்று நபர்கள் கொண்ட ஒரு குழுவினர் இன்னமும் வீட்டில் பேசிக்கொண்டிருப்பதைக் கண்டார்கள்.

நபி (ஸல்) அவர்கள் மிகவும் கூச்ச சுபாவமுள்ளவர்களாக இருந்தார்கள், அதனால் அவர்கள் (இரண்டாவது முறையாக) வெளியே சென்று ஆயிஷா (ரழி) அவர்களின் இல்லத்தை நோக்கிச் சென்றார்கள்.

மக்கள் சென்றுவிட்டார்கள் என்று நான் அவர்களுக்கு அறிவித்தேனா இல்லையா என்பது எனக்கு நினைவில்லை.

அதனால் அவர்கள் திரும்பி வந்தார்கள், மேலும் அவர்கள் வாசலில் நுழைந்த உடனேயே, எனக்கும் அவர்களுக்குமிடையே திரையை இழுத்தார்கள், பிறகு அல்-ஹிஜாப் வசனம் வஹீ (இறைச்செய்தி) அருளப்பட்டது.

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

உயர்வும் மகிமையும் மிக்க அல்லாஹ், ஆதம் (அலை) அவர்களைத் தன்னுடைய சாயலில் அறுபது முழம் நீளமுடையவராகப் படைத்தான். மேலும், அவர்களைப் படைத்தபோது, அங்கு அமர்ந்திருந்த வானவர்களின் ஒரு கூட்டத்தினரான அந்தக் குழுவிற்கு ஸலாம் (முகமன்) கூறும்படியும், அவர்கள் அவருக்கு அளிக்கும் பதிலைக் கேட்கும்படியும் அவனிடம் (அல்லாஹ் ஆதமிடம்) கூறினான்; ஏனெனில், அதுவே அவருடைய முகமனாகவும் அவருடைய சந்ததியினரின் முகமனாகவும் அமையும். பின்னர் அவர் (ஆதம் (அலை)) சென்று, 'السلام عليكم (உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாகட்டும்!)' என்று கூறினார்கள். அதற்கு அவர்கள் (வானவர்கள்), 'وعليكم السلام ورحمة الله (உங்கள் மீதும் சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் கருணையும் உண்டாகட்டும்)' என்று கூறினார்கள். மேலும் அவர்கள் 'அல்லாஹ்வின் கருணை' (ورحمة الله) என்பதை கூடுதலாகச் சேர்த்தார்கள். ஆகவே, சுவர்க்கத்தில் நுழைபவர் ஆதம் (அலை) அவர்களின் உருவத்தில்தான் நுழைவார்; அவருடைய உயரம் அறுபது முழமாக இருக்கும். பின்னர், அவருக்குப் பின் வந்த மக்கள் இந்நாள் வரை தொடர்ந்து உருவத்தில் சிறிதாகிக் கொண்டே வந்தனர்.

அப்துர்-ரஹ்மான் பின் அல்-அஸ்வத் (ரழி) அவர்கள் தனது தந்தை மற்றும் அல்கமா (ரழி) ஆகியோரிடமிருந்து அறிவித்தார்கள்:
அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: "அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஒவ்வொரு முறை குனியும்போதும், எழும்போதும், நிற்கும்போதும், அமரும்போதும் தக்பீர் கூறுவதை நான் கண்டேன்; அவர்களுடைய கன்னத்தின் வெண்மை தெரியும் வரை, அவர்கள் தமது வலது புறமும் இடது புறமும் 'அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ் (உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் கருணையும் உண்டாவதாக),' என்று ஸலாம் கூறினார்கள்." அவர் (மேலும்) கூறினார்கள்: "மேலும் அல்லாஹ் அவர்கள் இருவரையும் பொருந்திக்கொள்வானாக, அபூபக்கர் (ரழி) அவர்களும் உமர் (ரழி) அவர்களும் அவ்வாறே செய்வதையும் நான் கண்டேன்."

ஜாபிர் பின் சமுரா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:
"நாங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களுக்குப் பின்னால் தொழுதுவிட்டு, எங்கள் கைகளால் ஸலாம் கூறுவோம். அதற்கு அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அடங்காத குதிரைகளின் வால்களைப் போலத் தங்கள் கைகளால் ஸலாம் கூறுகின்றார்களே, இவர்களுக்கு என்ன நேர்ந்தது? உங்களில் ஒருவர் தமது கையைத் தமது தொடையில் வைத்து, "அஸ்ஸலாமு அலைக்கும், அஸ்ஸலாமு அலைக்கும்" என்று கூறுவதே போதுமானதாகும்.'"

அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

நான் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஒவ்வொரு முறை குனியும் போதும், நிமிரும் போதும், நிற்கும் போதும், அமரும் போதும் தக்பீர் கூறுவதையும், அவர்களுடைய கன்னத்தின் வெண்மை தெரியும் வரை தங்கள் வலது புறமும் இடது புறமும்: அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ், அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ் (உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் கருணையும் உண்டாவதாக, உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் கருணையும் உண்டாவதாக) என்று ஸலாம் கூறுவதையும் கண்டேன். மேலும், அபூபக்ர் (ரழி) அவர்களையும், உமர் (ரழி) அவர்களையும் அவ்வாறே செய்வதை நான் கண்டேன்.

வாஸிஃ பின் ஹப்பான் அவர்களிடமிருந்து அறிவிக்கப்பட்டது:
அவர் அப்துல்லாஹ் பின் உமர் (ரழி) அவர்களிடம் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களின் தொழுகையைப் பற்றி கேட்டார்கள். அதற்கு அவர்கள் கூறினார்கள்: "ஒவ்வொரு முறை கீழே செல்லும்போதும் "அல்லாஹு அக்பர்" என்றும், ஒவ்வொரு முறை மேலே எழும்போதும் "அல்லாஹு அக்பர்" என்றும் கூறுவார்கள். பிறகு தமது வலதுபுறம் "அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ் (உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் அருளும் உண்டாவதாக)" என்றும், தமது இடதுபுறம் "அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ் (உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் அருளும் உண்டாவதாக)" என்றும் கூறுவார்கள்."

அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்ததாவது:
நபி (ஸல்) அவர்கள் தங்களின் வலதுபுறமும் இடதுபுறமும், அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ், அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ் என்று, இங்கிருந்து அவர்களின் கன்னத்தின் வெண்மையும், அங்கிருந்து அவர்களின் கன்னத்தின் வெண்மையும் காணப்படும் வரை ஸலாம் கூறுவார்கள்.

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தங்குவதற்காக அவர்களுடைய முறை வரும் ஒவ்வொரு இரவும், இரவின் கடைசிப் பகுதியில் அவர்கள் அல்-பகீஃக்கு வெளியே சென்று கூறுவார்கள்: "அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் தார கவ்மின் முஃமினீன், வ இன்னா வ இய்யாகும் முதவாஇதூன ஃகதன் வ முதவாகிலூன், வ இன்னா இன்ஷா அல்லாஹ் பிக்கும் லாஹிகூன். அல்லாஹும்மஃக்ஃபிர் லி அஹ்லி பகீஃ அல் ஃகர்கத். (உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாவதாக, நம்பிக்கையுள்ள மக்களின் இல்லமே. மறுமை நாளைப் பற்றி நீங்களும் நாங்களும் ஒருவருக்கொருவர் நினைவுபடுத்திக் கொண்டிருந்தோம், மேலும் நாம் (பரிந்துரை மற்றும் சாட்சி கூறுவது தொடர்பாக) ஒருவரையொருவர் சார்ந்திருக்கிறோம். அல்லாஹ் நாடினால், விரைவில் நாங்கள் உங்களுடன் சேர்வோம். யா அல்லாஹ், பகீஃ அல்-கர்கத் மக்களை மன்னிப்பாயாக.)"

சுலைமான் பின் புரைதா அவர்கள், தனது தந்தை (புரைதா) (ரழி) அவர்களிடமிருந்து அறிவிக்கின்றார்கள்:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கப்றுத்தானத்திற்கு சென்றபோது கூறுவார்கள்: “அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் அஹ்லத் தியாரி மினல் முஃமினீன வல் முஸ்லிமீன, வ இன்னா இன்ஷா அல்லாஹு பிக்கும் லனா ஃபரத்துன், வ நஹ்னு லக்கும் தபஊன், அஸ்அலுல்லாஹல் ஆஃபியத லனா வ லக்கும். (விசுவாசிகளிலும் முஸ்லிம்களிலும் உள்ள இவ்விடத்து வாசிகளே! உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாகட்டும். அல்லாஹ் நாடினால், விரைவில் நாங்களும் உங்களை வந்து சேர்வோம். நீங்கள் எங்களுக்கு முன் சென்றுவிட்டீர்கள், நாங்கள் உங்களைப் பின்தொடர்வோம். எங்களுக்கும் உங்களுக்கும் அல்லாஹ்விடம் நான் சுகத்தையும் பாதுகாப்பையும் கேட்கிறேன்.)”

அப்துல்லாஹ் இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நபி (ஸல்) அவர்கள், அவர்களின் கன்னத்தின் வெண்மை தெரியும் வரை அவர்களின் இடது மற்றும் வலது பக்கங்களுக்கு (இரண்டு முறை "அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வரஹ்மத்துல்லாஹ்" என்று கூறி) ஸலாம் கொடுப்பவர்களாக இருந்தார்கள்.

அபூதாவூத் கூறினார்கள்: இது அபூசுஃப்யான் அறிவித்த ஹதீஸின் ஒரு பதிப்பாகும். இஸ்ராயீலின் அறிவிப்பு அதை விளக்கவில்லை. அபூதாவூத் கூறினார்கள்: இந்த ஹதீஸானது, ஸுபைர் அவர்கள் அபூஇஸ்ஹாக் அவர்களிடமிருந்தும், மற்றும் யஹ்யா இப்னு ஆதம் அவர்கள் இஸ்ராயீல் அவர்களிடமிருந்தும், அவர் அபூஇஸ்ஹாக் அவர்களிடமிருந்தும், அவர் அப்துர்ரஹ்மான் இப்னுல் அஸ்வத் அவர்களிடமிருந்தும், அவர் அவரின் தந்தையிடமிருந்தும், அவர் அல்கமா அவர்களிடமிருந்தும், அவர் அப்துல்லாஹ் இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்களின் வாயிலாகவும் அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. அபூதாவூத் கூறினார்கள்: ஷுஃபா அவர்கள் இந்த ஹதீஸை, அதாவது நபி (ஸல்) அவர்களிடமிருந்து வருவதாக அபூஇஸ்ஹாக் அவர்கள் அறிவித்த ஹதீஸை, நிராகரிப்பவராக இருந்தார்கள்.

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கப்றுസ്ഥാനுக்குச் சென்று கூறினார்கள்: உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாவதாக, நம்பிக்கையாளர்களின் சமூகத்தைச் சேர்ந்த இந்த இல்லங்களில் வசிப்பவர்களே. அல்லாஹ் நாடினால் நாங்களும் உங்களை வந்தடைவோம்.

கலதா இப்னு ஹன்பல் (ரழி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்:
ஸஃப்வான் இப்னு உமய்யா (ரழி) அவர்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் மக்காவின் மேல்பகுதியில் இருந்தபோது, சிறிதளவு பால், ஒரு மான் குட்டி மற்றும் சில சிறிய வெள்ளரிக்காய்களுடன் அவரை (கலதாவை) அவர்களிடம் அனுப்பினார்கள். நான் உள்ளே நுழைந்தேன், ஆனால் நான் ஸலாம் (முகமன்) கூறவில்லை. அவர்கள் கூறினார்கள்: திரும்பிச் சென்று, "அஸ்ஸலாமு அலைக்கும்" என்று கூறுவீராக! இது ஸஃப்வான் இப்னு உமய்யா (ரழி) அவர்கள் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொண்ட பிறகு நடந்தது. அம்ர் அவர்கள் கூறினார்கள்: இப்னு ஸஃப்வான் அவர்கள், கலதா இப்னு ஹன்பல் (ரழி) அவர்களின் வாயிலாக இவை அனைத்தையும் எனக்குக் கூறினார்கள், ஆனால் 'நான் இதை அவரிடமிருந்து கேட்டேன்' என்று அவர் கூறவில்லை.

அபூதாவூத் அவர்கள் கூறினார்கள்: யஹ்யா இப்னு ஹபீப் அவர்கள் கூறினார்கள்: உமய்யா இப்னு ஸஃப்வான். அவர், 'நான் கலதா இப்னு ஹன்பல் (ரழி) அவர்களிடமிருந்து கேட்டேன்' என்று கூறவில்லை. யஹ்யா அவர்கள் மேலும் கூறினார்கள்: அம்ர் இப்னு அப்துல்லாஹ் இப்னு ஸஃப்வான் அவர்கள், கலதா இப்னு அல்-ஹன்பல் (ரழி) அவர்கள் தன்னிடம் கூறியதாக அவருக்குக் கூறினார்கள்.

ரிப்ஈ (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

பனூ ஆமிர் கோத்திரத்தைச் சேர்ந்த ஒருவர், நபி (ஸல்) அவர்கள் வீட்டில் இருந்தபோது, "நான் உள்ளே வரலாமா?" என்று கூறி (உள்ளே வர) அனுமதி கேட்டார்.

நபி (ஸல்) அவர்கள் தம்முடைய பணியாளரிடம், "இந்த மனிதரிடம் வெளியே சென்று, வீட்டிற்குள் நுழைய அனுமதி கேட்பது எப்படி என்று அவருக்குக் கற்றுக் கொடு. அவரிடம், 'அஸ்ஸலாமு அலைக்கும், நான் உள்ளே வரலாமா? என்று கூறு' எனச் சொல்" என்று கூறினார்கள்.

அந்த மனிதர் அதைக் கேட்டு, "அஸ்ஸலாமு அலைக்கும்! நான் உள்ளே வரலாமா?" என்று கேட்டார்.

நபி (ஸல்) அவர்கள் அவருக்கு அனுமதி அளித்தார்கள், அவர் உள்ளே நுழைந்தார்.

அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
"நபி (ஸல்) அவர்கள் தங்களுடைய வலது புறத்திலும் இடது புறத்திலும் ஸலாம் கூறுவார்கள்: (அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வரஹ்மத்துல்லாஹ், அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வரஹ்மத்துல்லாஹ்) 'உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் அருளும் உண்டாவதாக. உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் அருளும் உண்டாவதாக.'"

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் மதீனாவின் கப்ருகளைக் கடந்து சென்றபோது, தமது முகத்தை அவைகளின் பக்கம் திருப்பி கூறினார்கள்: (அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் யா அஹ்லல் குபூர்! யஃக்ஃபிருல்லாஹு லனா வ லக்கும், அன்தும் ஸலஃபூனா வ நஹ்னு பில்அதர்.) 'கப்றுகளில் வசிப்பவர்களே! உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாவதாக! அல்லாஹ் எங்களையும் உங்களையும் மன்னிப்பானாக; நீங்கள் எங்களுக்கு முன் சென்றவர்கள், நாங்கள் (உங்களைப்) பின்தொடரக்கூடியவர்கள்.'

அப்துல்லாஹ் இப்னு மஸ்ஊத் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

"அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தொழுகைக்கான தஷஹ்ஹுத்தையும், அல்-ஹாஜாவிற்கான தஷஹ்ஹுத்தையும் எங்களுக்குக் கற்றுக் கொடுத்தார்கள்." அவர்கள் கூறினார்கள்: "தொழுகைக்கான தஷஹ்ஹுத்: (அத்-தஹிய்யாது லில்லாஹி வஸ்-ஸலவாது வத்-தய்யிபாது. அஸ்-ஸலாமு அலைக்க அய்யுஹன்-நபிய்யு வ ரஹ்மதுல்லாஹி வ பரகாதுஹு. அஸ்-ஸலாமு அலைனா வ அலா இபாதில்லாஹிஸ்-ஸாலிஹீன். அஷ்ஹது அன் லா இலாஹ இல்லல்லாஹ், வ அஷ்ஹது அன்ன முஹம்மதன் அப்துஹு வ ரஸூலுஹு.) 'எல்லா காணிக்கைகளும், தொழுகைகளும், தூய்மையான வார்த்தைகளும் அல்லாஹ்வுக்கே உரியன. நபியே, உங்கள் மீது சாந்தியும், அல்லாஹ்வின் கருணையும், அவனுடைய ஆசீர்வாதங்களும் உண்டாவதாக. எங்கள் மீதும், அல்லாஹ்வின் நல்லடியார்கள் அனைவர் மீதும் சாந்தி உண்டாவதாக. வணக்கத்திற்குரியவன் அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு யாருமில்லை என்று நான் சாட்சி கூறுகிறேன். மேலும், முஹம்மது (ஸல்) அவர்கள் அவனுடைய அடிமையும் அவனுடைய தூதருமாவார் என்றும் நான் சாட்சி கூறுகிறேன்."

மேலும், அல்-ஹாஜாவிற்கான தஷஹ்ஹுத்: 'நிச்சயமாக எல்லாப் புகழும் அல்லாஹ்வுக்கே உரியது, நாங்கள் அவனிடமே உதவி தேடுகிறோம், அவனிடமே மன்னிப்புக் கோருகிறோம், எங்கள் ஆன்மாக்களின் தீமைகளிலிருந்தும், எங்கள் செயல்களின் தீங்குகளிலிருந்தும் அல்லாஹ்விடம் நாங்கள் பாதுகாப்புத் தேடுகிறோம். (இன்னல்-ஹம்த லில்லாஹி நஸ்தஈனுஹு, வ நஸ்தக்ஃபிருஹு, வ நஊது பில்லாஹி மின் ஷுரூரி அன்ஃபுஸினா, வ ஸய்யிஆத்தி அஃமாலினா, மன் யஹ்திஹி, ஃபலா முதில்ல லஹு, வ மன்யுத்லில், ஃபலா ஹாதிய லஹு, வ அஷ்ஹது அன் லா இலாஹ இல்லல்லாஹ் வ அஷ்ஹது அன்ன முஹம்மதன் அப்துஹு வ ரஸூலுஹு) 'அவன் - அதாவது அல்லாஹ் - யாருக்கு நேர்வழி காட்டுகிறானோ, அவரை வழிகெடுக்க யாரும் இல்லை, மேலும் அவன் யாரை வழிகேட்டில் விடுகிறானோ, அவருக்கு நேர்வழி காட்டுபவர் யாரும் இல்லை. வணக்கத்திற்குரியவன் அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு யாருமில்லை என்று நான் சாட்சி கூறுகிறேன், மேலும் முஹம்மது (ஸல்) அவர்கள் அவனுடைய அடிமையும் அவனுடைய தூதருமாவார் என்றும் நான் சாட்சி கூறுகிறேன்.'"

அவர்கள் கூறினார்கள்: "மேலும், அவர்கள் மூன்று ஆயத்துக்களை ஓதினார்கள்."

நவ்வாஸ் இப்னு சம்ஆன் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்ததாவது:
"அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஒருநாள் காலையில் தஜ்ஜாலைப் பற்றி குறிப்பிட்டார்கள். அவனுடைய முக்கியத்துவத்தை தாழ்த்தியும் உயர்த்தியும் அவர்கள் பேசியதால், அவன் இந்த பேரீச்சந் தோட்டங்களுக்கு இடையில்தான் இருக்கிறானோ என்று நாங்கள் நினைத்துக்கொண்டோம்." அவர்கள் (நவ்வாஸ்) கூறினார்கள்: "நாங்கள் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடமிருந்து புறப்பட்டுச் சென்றோம். பிறகு அவர்களிடம் திரும்பினோம். அப்போது எங்களிடம் (அந்தக் கவலையை) அவர்கள் கண்டார்கள். எனவே, 'உங்களுக்கு என்ன நேர்ந்தது?' என்று கேட்டார்கள்." நாங்கள் கூறினோம்: 'அல்லாஹ்வின் தூதரே! நீங்கள் இன்று காலையில் தஜ்ஜாலைப் பற்றி குறிப்பிட்டீர்கள், அவனுடைய முக்கியத்துவத்தை தாழ்த்தியும் உயர்த்தியும் பேசியதால், அவன் இந்த பேரீச்சந் தோட்டங்களுக்கு இடையில்தான் இருக்கிறானோ என்று நாங்கள் நினைத்துக்கொண்டோம்.' அவர்கள் கூறினார்கள்: 'உங்களுக்காக தஜ்ஜாலைத் தவிர வேறு எதைப் பற்றியும் நான் அஞ்சவில்லை. நான் உங்களுடன் இருக்கும்போது அவன் தோன்றினால், உங்கள் சார்பாக நானே அவனுடன் மோதுவேன். நான் உங்களுடன் இல்லாதபோது அவன் தோன்றினால், ஒவ்வொரு மனிதனும் தன்னைத்தானே காத்துக்கொள்ள வேண்டும். எனக்குப் பிறகு ஒவ்வொரு முஸ்லிமையும் அல்லாஹ் கவனித்துக் கொள்வான். அவன் சுருண்ட முடியுடைய, துருத்திய கண்களையுடைய ஒரு இளைஞன். அவன் அப்துல் உஸ்ஸா இப்னு கத்தன் என்பவனைப் போன்றிருப்பான். உங்களில் எவரேனும் அவனைக் கண்டால், ஸூரத்துல் கஹ்ஃபின் ஆரம்ப வசனங்களை ஓதட்டும்.'"

அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அவன் அஷ்-ஷாமிற்கும் அல்-இராக்கிற்கும் இடையிலிருந்து தோன்றுவான், வலப்புறமும் இடப்புறமும் பேரழிவை ஏற்படுத்துவான். அல்லாஹ்வின் அடியார்களே! உறுதியாகப் பிடித்துக் கொள்ளுங்கள்!'" நாங்கள் கேட்டோம்: 'அல்லாஹ்வின் தூதரே! அவன் பூமியில் எவ்வளவு காலம் தங்கியிருப்பான்?' அவர்கள் கூறினார்கள்: 'நாற்பது நாட்கள். அதில் ஒரு நாள் ஒரு வருடம் போலவும், ஒரு நாள் ஒரு மாதம் போலவும், ஒரு நாள் ஒரு வாரம் போலவும் இருக்கும். மீதமுள்ள நாட்கள் உங்கள் நாட்களைப் போலவே இருக்கும்.'" நாங்கள் கேட்டோம்: 'அல்லாஹ்வின் தூதரே! ஒரு வருடம் போன்ற அந்த நாளில், ஒரு நாளின் தொழுகை (ஸலாத்) எங்களுக்குப் போதுமானதாக இருக்குமா?' அவர்கள் கூறினார்கள்: 'இல்லை. நீங்கள் அதை (நேரத்தைக்) கணக்கிட்டுக் கொள்ள வேண்டும்.' நாங்கள் கேட்டோம்: 'அல்லாஹ்வின் தூதரே! அவன் பூமியில் எவ்வளவு வேகமாகப் பயணிப்பான்.' அவர்கள் கூறினார்கள்: 'காற்றால் அடித்துச் செல்லப்படும் மழை மேகம் போல. அவன் ஒரு கூட்டத்தாரிடம் வந்து அவர்களை அழைப்பான், ஆனால் அவர்கள் அவனை மறுத்து, அவனுடைய கூற்றுகளை நிராகரிப்பார்கள். பிறகு அவன் அவர்களை விட்டுச் செல்வான், அவர்களுடைய செல்வம் அவனைப் பின்தொடர்ந்து செல்லும். காலையில் அவர்கள் விழிக்கும்போது அவர்களிடம் எதுவும் இருக்காது. பிறகு அவன் மற்றொரு கூட்டத்தாரிடம் வந்து அவர்களை அழைப்பான், அவர்கள் அவனுக்குப் பதிலளித்து, அவனை நம்புவார்கள். அவன் வானத்திற்கு மழை பொழியும்படி கட்டளையிடுவான், அது மழை பொழியும். பூமிக்கு முளைக்கும்படி கட்டளையிடுவான், அது முளைக்கும். அவர்களுடைய கால்நடைகள் மிக நீண்ட ரோமங்களுடனும், நிறைந்த மடிகளுடனும், பருத்த வயிறுகளுடனும் அவர்களிடம் திரும்பி வரும்.' அவர்கள் கூறினார்கள்: 'பிறகு அவன் சில இடிபாடுகளிடம் வந்து, "உன் புதையல்களை எனக்குக் கொண்டு வா!" என்று கூறுவான். அவன் அங்கிருந்து திரும்பும்போது, ஆண் தேனீக்களைப் போல அவை அவனைப் பின்தொடரும். பிறகு அவன் இளமை ததும்பும் ஓர் இளைஞனை அழைத்து, வாளால் வெட்டி இரண்டு துண்டுகளாக ஆக்குவான். பிறகு அவனை அழைப்பான், அவன் சிரித்த முகத்துடன் பிரகாசமாக முன்வருவான். அவன் அவ்வாறு செய்து கொண்டிருக்கும்போது, ஈஸா இப்னு மர்யம் (அலை) அவர்கள் கிழக்கு டமாஸ்கஸில் உள்ள வெள்ளை மினாராவில், இரண்டு மஹ்ரூத்களுக்கு இடையில், இரண்டு வானவர்களின் இறக்கைகளில் கைகளை வைத்தவாறு இறங்குவார்கள். அவர்கள் தலையைக் குனிந்தால், நீர்த்துளிகள் சொட்டும், தலையை உயர்த்தினால், முத்துக்கள் போன்ற இரத்தினக் கற்கள் அவர்களிடமிருந்து விழும்.' அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அவனுடைய (தஜ்ஜாலின்) மூச்சுக்காற்று யாரை அடைந்தாலும் அவர் இறந்துவிடுவார், அவனது மூச்சுக்காற்று அவனது பார்வை எட்டும் தூரம் வரை செல்லும்.' அவர்கள் கூறினார்கள்: 'ஆகவே, அவர்கள் (ஈஸா) அவனை (தஜ்ஜாலை) துரத்திச் சென்று, லுத் என்ற வாயிலில் அவனைப் பிடித்துக் கொன்றுவிடுவார்கள்.'

அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அல்லாஹ் நாடிய காலம் வரை அவர்கள் அங்கு தங்கியிருப்பார்கள்.' அவர்கள் கூறினார்கள்: 'பிறகு அல்லாஹ் அவருக்கு வஹீ (இறைச்செய்தி) அறிவிப்பான்: "என் அடியார்களை தூர் (மலைக்கு) அழைத்துச் செல். ஏனெனில், எவராலும் கொல்ல முடியாத என் படைப்புகளில் சிலரை நான் இறக்கியுள்ளேன்."'" அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அல்லாஹ் யஃஜூஜ், மஃஜூஜ் கூட்டத்தாரை அனுப்புவான், அவர்கள் அல்லாஹ் கூறியதைப் போலவே இருப்பார்கள்: அவர்கள் ஒவ்வொரு மேட்டிலிருந்தும் விரைந்து இறங்குவார்கள்.' "அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அவர்களில் முதல் கூட்டத்தினர் திபெரியாஸ் ஏரியைக் கடந்து செல்வார்கள், அதிலுள்ள நீரைக் குடித்துவிடுவார்கள். பிறகு அவர்களில் கடைசியாக வருபவர்கள் அதைக் கடந்து செல்லும்போது, "இங்கு ஒரு காலத்தில் தண்ணீர் இருந்தது" என்று கூறுவார்கள். அவர்கள் பைத்துல் மக்திஸில் உள்ள ஒரு மலையை அடையும் வரை பயணிப்பார்கள். அவர்கள் கூறுவார்கள்: "பூமியில் இருந்தவர்களை நாம் கொன்றுவிட்டோம். வாருங்கள்! வானங்களில் உள்ளவர்களைக் கொல்வோம்." அவர்கள் தங்கள் அம்புகளை வானத்தை நோக்கி எய்வார்கள், அல்லாஹ் அவர்களுடைய அம்புகளை இரத்தம் படிந்த நிலையில் சிவப்பாகத் திருப்புவான். ஈஸா இப்னு மர்யம் (அலை) அவர்களும் அவர்களுடைய தோழர்களும் முற்றுகையிடப்படுவார்கள், அந்நாளில் ஒரு காளையின் தலை, இன்று உங்களில் ஒருவருக்கு நூறு தீனார் இருப்பதை விட அவர்களுக்குச் சிறந்ததாக இருக்கும்.' "அவர்கள் கூறினார்கள்: "ஈஸா (அலை) அவர்களும் அவர்களுடைய தோழர்களும் அல்லாஹ்விடம் பிரார்த்திப்பார்கள்.' அவர்கள் கூறினார்கள்: 'ஆகவே அல்லாஹ் அவர்களின் கழுத்துகளில் அன்-நகஃப் (ஒருவகை புழு)வை அனுப்புவான். காலையில் அவர்கள் அனைவரும் ஒரே ஆன்மாவின் மரணத்தைப் போல இறந்து கிடப்பதைக் காண்பார்கள்.' அவர்கள் கூறினார்கள்: " 'ஈஸா (அலை) அவர்களும் அவர்களுடைய தோழர்களும் கீழே இறங்கி வருவார்கள், அவர்களுடைய துர்நாற்றம், சிதைவு மற்றும் இரத்தத்தால் நிரம்பாத ஒரு சாண் அளவு இடத்தைக் கூட காண முடியாது. ஆகவே ஈஸா (அலை) அவர்களும் அவர்களுடைய தோழர்களும் அல்லாஹ்விடம் பிரார்த்திப்பார்கள்.' அல்லாஹ் அவர்கள் மீது புக்த் (பால் தரும்) ஒட்டகங்களின் கழுத்துக்களைப் போன்ற பறவைகளை அனுப்புவான்.' அவை அவர்களைத் தூக்கிக்கொண்டு சென்று ஒரு படுகுழியில் வீசி எறியும். முஸ்லிம்கள் அவர்களுடைய வில்களையும், அம்புகளையும், அம்பறாத்தூணிகளையும் எழுபது ஆண்டுகள் எரிப்பார்கள்.' "அவர்கள் கூறினார்கள்: 'அல்லாஹ் அவர்கள் மீது ஒரு மழையை அனுப்புவான், அதை எந்தத் தோலால் ஆன வீடோ, மண் வீடோ தாங்காது. பூமி கழுவப்பட்டு, ஒரு கண்ணாடியைப் போல ஆகிவிடும். பிறகு பூமியிடம், "உன் கனிகளைக் கொண்டு வா, உன் பரக்கத்துக்களைத் திரும்பக் கொடு" என்று கூறப்படும். அந்நாளில், ஒரு முழுப் படையும் ஒரு மாதுளம்பழத்தைச் சாப்பிட்டு, அதன் தோலின் கீழ் நிழல் தேடும். பால் এতটাই பரக்கத் செய்யப்பட்டதாக இருக்கும் என்றால், ஒரு ஒட்டகத்தைக் கறக்கும் பாலில் ஒரு பெரிய கூட்டமே திருப்தியடையும். ஒரு பசுவைக் கறக்கும் பாலில் ஒரு கோத்திரமே திருப்தியடையும், ஒரு ஆட்டைக் கறக்கும் பாலில் ஒரு குழுவே திருப்தியடையும். நிலைமை இவ்வாறாக இருக்கையில், அல்லாஹ் ஒரு காற்றை அனுப்புவான், அது ஒவ்வொரு முஃமினின் ஆன்மாவையும் கைப்பற்றிக்கொள்ளும், மீதமுள்ள மக்கள் கழுதைகள் প্রকাশ্যে தாம்பத்திய உறவு கொள்வது போல தாம்பத்திய உறவு கொள்வார்கள். அவர்கள் மீதே அந்த இறுதி நேரம் நிகழும்.'"

அம்ர் பின் அபீ சுஃப்யான் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

அம்ர் பின் அப்துல்லாஹ் பின் ஸஃப்வான் (ரழி) அவர்கள் இவருக்கு அறிவித்ததாவது: கலதா பின் ஹன்பல் (ரழி) அவர்கள் தமக்கு அறிவித்தார்கள்; அதன்படி, ஸஃப்வான் பின் உமைய்யா (ரழி) அவர்கள், நபி (ஸல்) அவர்கள் பள்ளத்தாக்கின் மேல்பகுதியில் இருந்தபோது, அவர்களுக்கு கொஞ்சம் பால், சீம்பால், மற்றும் டஃகாபிஸ் (ஒரு வகை மூலிகை) கொண்டுவர தம்மை (கலதாவை) அனுப்பினார்கள்.

(அவர் கூறினார்): "நான் அனுமதி கேட்காமலும் ஸலாம் கூறாமலும் அவர்களிடம் நுழைந்தேன்."

நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 'திரும்பிச் சென்று, அஸ்ஸலாமு அலைக்கும், நான் நுழையலாமா? என்று கூறுங்கள்.'"

மேலும் அது ஸஃப்வான் (ரழி) அவர்கள் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொண்ட பிறகு நடந்தது.

அபூ தமீமா அல்-ஹுஜைமீ அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

தம் சமூகத்தைச் சேர்ந்த ஒரு மனிதரிடமிருந்து, அவர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: "நான் நபி (ஸல்) அவர்களைத் தேடிச் சென்றேன், ஆனால் என்னால் அவர்களைக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. அதனால் நான் அமர்ந்தேன், பின்னர் நான் ஒரு கூட்டத்தினரைக் கண்டேன், அவர்களில் நபி (ஸல்) அவர்களும் இருந்தார்கள், ஆனால் நான் அவர்களை அடையாளம் கண்டுகொள்ளவில்லை. அவர்கள் தங்களுக்குள் ஏதோ ஒரு விஷயத்தைத் தீர்த்துக்கொண்டிருந்தார்கள், அது முடிந்ததும், அவர்களில் சிலர் நபி (ஸல்) அவர்களுடன் எழுந்து நின்று, 'அல்லாஹ்வின் தூதரே!' என்று கூறினார்கள். அதைக் கண்ட நான், 'அலைக்கஸ்-ஸலாம் (உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாவதாக) அல்லாஹ்வின் தூதரே! அலைக்கஸ்-ஸலாம் (உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாவதாக) அல்லாஹ்வின் தூதரே! அலைக்கஸ்-ஸலாம் (உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாவதாக) அல்லாஹ்வின் தூதரே!' என்று கூறினேன். அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள், 'நிச்சயமாக "அலைக்கஸ்-ஸலாம் (உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாவதாக)" என்பது இறந்தவர்களுக்கான முகமன் ஆகும்' என்று பதிலளித்தார்கள். பின்னர் அவர்கள் என் பக்கம் வந்து, 'ஒரு மனிதன் தன் முஸ்லிம் சகோதரனைச் சந்தித்தால், அவன் "அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹி வ பரக்காத்துஹு (உங்கள் மீது சாந்தியும், அல்லாஹ்வின் கருணையும், அருளும் உண்டாவதாக)" என்று கூற வேண்டும்' என்று கூறினார்கள். பின்னர் நபி (ஸல்) அவர்கள் என் முகமனுக்குப் பதிலளித்து, 'உங்கள் மீதும் அல்லாஹ்வின் கருணை உண்டாவதாக, உங்கள் மீதும் அல்லாஹ்வின் கருணை உண்டாவதாக, உங்கள் மீதும் அல்லாஹ்வின் கருணை உண்டாவதாக' என்று கூறினார்கள்."

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

“அல்லாஹ் ஆதமை (அலை) படைத்தபோது, அவன் அவருக்குள் ஆன்மாவை ஊதினான், பிறகு அவர் தும்மிவிட்டு, 'எல்லாப் புகழும் அல்லாஹ்வுக்கே' என்று கூறினார். எனவே, அவர் அவனது அனுமதியுடன் அல்லாஹ்வைப் புகழ்ந்தார். பிறகு அவனது இறைவன் அவரிடம் கூறினான்: 'ஆதமே, அல்லாஹ் உம்மீது கருணை காட்டுவானாக. அந்த வானவர்களிடம் செல்லுங்கள் – அங்கே அமர்ந்திருக்கும் அந்தக் கூட்டத்தினரிடம் – சென்று 'அஸ்ஸலாமு அலைக்கும்' என்று கூறுங்கள்.' அவர்கள் 'வ அலைக்குமுஸ்ஸலாம் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ்' என்று கூறினார்கள். பிறகு அவர் தனது இறைவனிடம் திரும்பினார், அவன் கூறினான்: 'இது உமது முகமன் (வாழ்த்து), மேலும் உமது சந்ததியினர் தங்களுக்குள் பரிமாறிக்கொள்ளும் முகமன் (வாழ்த்து) ஆகும்.' பிறகு அல்லாஹ் அவரிடம் கூறினான் – அவனது இரு கைகளும் மூடியிருந்த நிலையில் – 'அவற்றில் நீர் விரும்பியதைத் தேர்ந்தெடுப்பீராக.' அவர் கூறினார்: 'என் இறைவனே, நான் வலப்பக்கத்தைத் தேர்ந்தெடுத்தேன், மேலும் என் இறைவனின் இரு கைகளும் வலதுதான், பாக்கியம் மிக்கவை.' பிறகு அவன் அதை விரித்தான், அதில் ஆதமும் அவரது சந்ததியினரும் இருந்தனர்.’ எனவே, அவர் கேட்டார்: 'என் இறைவனே, இவர்கள் யார்?' அவன் கூறினான்: 'இவர்கள் உமது சந்ததியினர்.' அவர்களில் ஒவ்வொருவருக்கும் அவரது ஆயுட்காலம் அவரது கண்களுக்கு இடையில் எழுதப்பட்டிருந்தது. ஆனால், அவர்களிடையே ஒரு மனிதர் இருந்தார், அவர் அவர்களிலேயே மிகவும் ஒளிபொருந்தியவராக – அல்லது மிகவும் ஒளிபொருந்தியவர்களில் ஒருவராக – இருந்தார். அவர் கேட்டார்: 'இறைவனே! இவர் யார்?' அவன் கூறினான்: 'இவர் உமது மகன் தாவூத் (அலை), நான் அவருக்காக நாற்பது ஆண்டுகளை எழுதியுள்ளேன்.' அவர் கூறினார்: 'இறைவனே! அவரது வயதை அதிகப்படுத்துவாயாக.' அவன் கூறினான்: 'அதுதான் நான் அவருக்காக எழுதியது.' அவர் கூறினார்: 'இறைவனே! என் வயதிலிருந்து அறுபது ஆண்டுகளை அவருக்குக் கொடுப்பாயாக.' அவன் கூறினான்: 'அவ்வாறே உமக்கு ஆகும்.’”

அவர் கூறினார்கள்: “பிறகு, அவர் அல்லாஹ் நாடிய காலம் வரை சொர்க்கத்தில் வசித்தார், பிறகு அதிலிருந்து அவர் வெளியேற்றப்பட்டார், எனவே ஆதம் (அலை) தமக்காக (நாட்களை) எண்ணிக்கொண்டிருந்தார்.”

அவர் கூறினார்கள்: “எனவே, மரணத்தின் வானவர் அவரிடம் வந்தார், ஆதம் (அலை) அவரிடம் கூறினார்: 'நீர் அவசரப்படுகிறீர், எனக்காக ஆயிரம் ஆண்டுகள் எழுதப்பட்டிருந்தனவே.' அவர் (வானவர்) கூறினார்: 'ஆம்! ஆனால் நீர் உமது மகன் தாவூத் (அலை) அவர்களுக்கு அறுபது ஆண்டுகளைக் கொடுத்துவிட்டீரே.' எனவே அவர் மறுத்தார், அவரது சந்ததியினரும் மறுத்தனர், மேலும் அவர் மறந்தார், அவரது சந்ததியினரும் மறந்தனர்.”

அவர் கூறினார்கள்: “எனவே, அன்றிலிருந்து, எழுதப்படுவதும் சாட்சியம் வைக்கப்படுவதும் விதியாக்கப்பட்டுவிட்டது.”

அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், அவர்களுடைய கன்னத்தின் வெண்மை தெரியும் அளவிற்கு, தமது வலது புறத்திலும் இடது புறத்திலும் ஸலாம் கூறுவார்கள்:
“அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ் (உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் கருணையும் உண்டாவதாக).”

அம்மார் இப்னு யாசிர் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தமது வலதுபுறமும் இடதுபுறமும், அவர்களுடைய கன்னத்தின் வெண்மை தெரியும் அளவுக்கு, ‘அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ், அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ்’ என்று ஸலாம் கூறுவார்கள்.

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

“நான் அவரைக் காணவில்லை, அதாவது நபி (ஸல்) அவர்களை, அவர்கள் அல்-பகீஃயில் இருந்தார்கள். அவர்கள் கூறினார்கள்: “அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் தார கவ்மின் முஃமினீன். அன்தும் லனா ஃபரத்துன் வ இன்னா பிக்கும் லாஹிகூன். அல்லாஹும்ம லா தஹ்ரிம்னா அஜ்ரஹும் வலா தஃப்தின்னா பஃதஹும். (விசுவாசிகளான இந்த இல்லத்தின் மீது சாந்தி உண்டாவதாக. நீங்கள் எங்களுக்கு முன் சென்றுவிட்டீர்கள், நாங்களும் உங்களை விரைவில் வந்து சேர்வோம். யா அல்லாஹ், இவர்களின் நற்கூலியை எங்களுக்குத் தடுத்துவிடாதே, இவர்களுக்குப் பிறகு எங்களைச் சோதனைக்கு உள்ளாக்கிவிடாதே).”

கப்பாப் (ரழி) அவர்கள் பின்வரும் வசனம் குறித்து அறிவித்தார்கள்:
“மேலும், தங்கள் இறைவனை காலையிலும் மாலையிலும் பிரார்த்திப்பவர்களை நீர் விரட்டிவிடாதீர்...” என்பதிலிருந்து “...இவ்வாறு நீர் அநியாயக்காரர்களில் ஒருவராகி விடுவீர்.” 6:52 என்ற அல்லாஹ்வின் கூற்று வரை. அவர்கள் கூறினார்கள்: “அக்ராஃ பின் ஹாபிஸ் அத்தமீமி மற்றும் உயைனா பின் ஹிஸ்ன் அல்-ஃபஸாரி ஆகியோர் வந்து, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஸுஹைப், பிலால், அம்மார் மற்றும் கப்பாப் (ரழி) ஆகியோருடன், (சமூகத்தில்) பலவீனமான சில விசுவாசிகளுடன் அமர்ந்திருப்பதைக் கண்டார்கள். நபி (ஸல்) அவர்களைச் சுற்றி அவர்களைக் கண்டபோது, அவர்களை இழிவாகப் பார்த்தார்கள். அவர்கள் அவரை (நபி (ஸல்) அவர்களை) தனியாக அழைத்துச் சென்று கூறினார்கள்: ‘நாங்கள் உங்களுடன் தனியாக அமர விரும்புகிறோம், அதனால் அரபிகள் எங்கள் மேன்மையை அங்கீகரிப்பார்கள். அரபிகளின் தூதுக்குழுக்கள் உங்களிடம் வந்தால், இந்த அடிமைகளுடன் எங்களை அரபிகள் பார்ப்பது எங்களுக்கு வெட்கமாக இருக்கும். ஆகவே, நாங்கள் உங்களிடம் வரும்போது, அவர்களை உங்கள் முன்னிலையில் இருந்து எழுப்பிவிடுங்கள், பிறகு நாங்கள் முடித்தவுடன், நீங்கள் விரும்பினால் அவர்களுடன் அமருங்கள்.’ அவர் (நபி (ஸல்) அவர்கள்), ‘ஆம்’ என்றார்கள். அவர்கள், ‘எங்களுக்கு ஒரு பத்திரத்தை எழுதித் தாருங்கள் (அதற்கு உங்களைக் கட்டுப்படுத்தும்)’ என்றார்கள். எனவே, அவர் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) ஒரு காகிதத்தைக் கொண்டுவரச் சொன்னார்கள், எழுதுவதற்காக அலி (ரழி) அவர்களை அழைத்தார்கள், நாங்கள் ஒரு மூலையில் அமர்ந்திருந்தோம். அப்போது, ஜிப்ரீல் (அலை) அவர்கள் இறங்கி வந்து கூறினார்கள்: “மேலும், தங்கள் இறைவனின் திருமுகத்தை நாடி, காலையிலும் மாலையிலும் அவனைப் பிரார்த்திப்பவர்களை நீர் விரட்டிவிடாதீர். அவர்களுடைய கணக்கில் எதுவும் உம் மீது இல்லை, உம்முடைய கணக்கில் எதுவும் அவர்கள் மீது இல்லை, நீர் அவர்களை விரட்டிவிட்டால், அநியாயக்காரர்களில் ஒருவராகிவிடுவீர்.” 6:52 பிறகு அவர் (ஜிப்ரீல் (அலை)) அக்ராஃ பின் ஹாபிஸ் மற்றும் உயைனா பின் ஹிஸ்ன் ஆகியோரைக் குறிப்பிட்டார்கள், பிறகு கூறினார்கள்: “இவ்வாறே நாம் அவர்களில் சிலரை மற்றவர்களைக் கொண்டு சோதித்தோம், அவர்கள் கூறுவதற்காக: 'நம்மில் இவர்களுக்குத்தானா அல்லாஹ் அருள்புரிந்தான்?' நன்றி செலுத்துபவர்களை அல்லாஹ் நன்கறிய மாட்டானா?” 6:53 பிறகு அவன் (அல்லாஹ்) கூறினான்: “நம்முடைய ஆயத்துகளை நம்பிக்கை கொண்டவர்கள் உம்மிடம் வந்தால், 'ஸலாமுன் அலைக்கும் (உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாவதாக); உங்கள் இறைவன் தன் மீது கருணையை விதித்துக் கொண்டான்' என்று கூறுவீராக.” 6:54 அவர்கள் (கப்பாப் (ரழி)) கூறினார்கள்: "பிறகு நாங்கள் நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு மிக அருகில் சென்றோம், எங்கள் முழங்கால்கள் அவர்களின் முழங்கால்களைத் தொடும் அளவிற்கு, அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் எங்களுடன் அமர்ந்திருந்தார்கள். அவர்கள் எழுந்திருக்க விரும்பியபோது, எழுந்து எங்களை விட்டுச் சென்றார்கள். பிறகு அல்லாஹ் வஹீ (இறைச்செய்தி)யை இறக்கினான்: “மேலும், தங்கள் இறைவனின் திருமுகத்தை நாடி, காலையிலும் மாலையிலும் அவனை அழைப்பவர்களுடன் உம்மையும் பொறுமையுடன் வைத்துக் கொள்வீராக; உம்முடைய கண்கள் அவர்களைப் புறக்கணிக்க வேண்டாம்,” – மேலும் பிரமுகர்களுடன் அமர வேண்டாம் – “உலக வாழ்க்கையின் அலங்காரத்தை நாடி; மேலும் எவனுடைய இதயத்தை நம்முடைய நினைவிலிருந்து நாம் மறக்கச் செய்துவிட்டோமோ அவனுக்குக் கீழ்ப்படியாதீர்,” – அதாவது உயைனா மற்றும் அக்ராஃ – “அவன் தன் மன இச்சைகளைப் பின்பற்றுகிறான், அவனுடைய காரியம் (செயல்கள்) வரம்பு மீறியதாகிவிட்டது” 18:28 அவர் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) கூறினார்கள்: 'அவர்கள் அழிந்து போகட்டும்.' அவர் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) கூறினார்கள்: 'உயைனாவும் அக்ராஃபும் அழிந்து போகட்டும்.' பிறகு அவர் (நபி (ஸல்) அவர்கள்) அவர்களுக்கு இரண்டு மனிதர்களின் உவமையையும், இவ்வுலகின் உவமையையும் கூறினார்கள். கப்பாப் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள்: “நாங்கள் நபி (ஸல்) அவர்களுடன் அமர்ந்திருப்போம், அவர்கள் புறப்படும் நேரம் வந்தால், நாங்கள் எழுந்து அவர்களை விட்டுவிடுவோம், பிறகு அவர்கள் புறப்படுவார்கள்.”

அம்ர் இப்னு குர்ரா அல்-கின்தி அவர்கள் கூறினார்கள், "என் தந்தை தனது சகோதரியை சல்மான் (ரழி) அவர்களுக்கு மணமுடித்துக் கொடுக்க முன்வந்தார்கள். அவர் (சல்மான் (ரழி)) அதை மறுத்துவிட்டு, பின்னர் புகைரா என்றழைக்கப்பட்ட தங்களின் மவ்லாவை மணமுடித்துக் கொண்டார்கள். ஹுதைஃபா (ரழி) அவர்களுக்கும் சல்மான் (ரழி) அவர்களுக்கும் இடையில் மனக்கசப்பு இருந்ததாக அபூ குர்ரா அவர்கள் கேள்விப்பட்டார்கள். இது குறித்து அவரிடம் (சல்மான் (ரழி) அவர்களிடம்) பேசுவதற்காக அவர் சென்றார்கள். அவர் (சல்மான் (ரழி)) தமக்குச் சொந்தமான ஒரு காய்கறித் தோட்டத்தில் இருப்பதாக அபூ குர்ரா அவர்களிடம் கூறப்பட்டது, எனவே அவர் அங்கு சென்று அவரைச் சந்தித்தார்கள். சல்மான் (ரழி) அவர்களிடம் ஒரு காய்கறி மூட்டை இருந்தது. அவர் தனது தடியை அந்த மூட்டையின் முடிச்சில் மாட்டி, அதைத் தன் தோளில் தூக்கி வைத்துக்கொண்டார்கள். அபூ குர்ரா அவர்கள், 'அபூ அப்துல்லாஹ்வே, உங்களுக்கும் ஹுதைஃபா (ரழி) அவர்களுக்கும் இடையில் என்ன பிரச்சனை?' என்று கேட்டார்கள். அதற்கு சல்மான் (ரழி) அவர்கள், 'மனிதன் அவசரக்காரனாகவே இருக்கிறான்.' (17:11) என்று பதிலளித்தார்கள்."

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள், நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், "அல்லாஹ், ஆதம் (அலை) அவர்களைப் படைத்தான், மேலும் அவர்களின் உயரம் 60 முழங்களாக இருந்தது. அவன் (அல்லாஹ்) கூறினான், 'சென்று, (அங்கே அமர்ந்திருந்த வானவர்களின் ஒரு குழுவான) அவர்களுக்கு ஸலாம் கூறுங்கள், அவர்கள் உங்களுக்கு எவ்வாறு பதிலளிக்கிறார்கள் என்பதைக் கேளுங்கள். அது உங்களுடைய முகமனும், உங்களுடைய சந்ததியினரின் முகமனும் ஆகும்.' அவர் (ஆதம்), ‘உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாகட்டும்’ என்று கூறினார்கள், அதற்கு அவர்கள், ‘உங்கள் மீதும் சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் கருணையும் உண்டாகட்டும்’ என்று பதிலளித்தார்கள். அவர்கள் 'அல்லாஹ்வின் கருணையும்' என்பதைச் சேர்த்தார்கள். சொர்க்கத்தில் நுழைபவர்கள் அனைவரும் அவருடைய தோற்றத்தில் இருப்பார்கள், ஆனால் படைப்பினங்கள் இப்போது வரை (உயரத்தில்) குறைந்து கொண்டே வருகின்றன.'"

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: ஒரு மனிதர் அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஒரு சபையில் இருந்தபோது, அவர்களைக் கடந்து சென்று, "அஸ்ஸலாமு அலைக்கும்" என்று கூறினார். "பத்து நன்மைகள்" என்று நபியவர்கள் கூறினார்கள். மற்றொரு மனிதர் கடந்து சென்று, "அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ்" என்று கூறினார். நபியவர்கள், "இருபது நன்மைகள்" என்று கூறினார்கள். பிறகு, இன்னும் ஒரு மனிதர் கடந்து சென்று, "அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹி வ பரகாத்துஹு" என்று கூறினார், அதற்கு நபியவர்கள், "முப்பது நன்மைகள்" என்று கூறினார்கள்.

பிறகு, சபையில் இருந்த ஒரு மனிதர் எழுந்து சென்றார், ஆனால் ஸலாம் கூறவில்லை. அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "உங்கள் தோழர் எவ்வளவு விரைவாக மறந்துவிட்டார்! உங்களில் ஒருவர் ஒரு சபைக்கு வந்தால், அவர் ஸலாம் கூற வேண்டும். அவர் அமர விரும்பினால், அமர்ந்து கொள்ளட்டும். அவர் எழும்போது, அவர் ஸலாம் கூற வேண்டும். அவ்விரண்டில் ஒன்றும் மற்றொன்றை விட அதிகக் கடமையானதல்ல."

உமர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், "நான் அபூபக்ர் (ரழி) அவர்களுக்குப் பின்னால் வாகனத்தில் சென்றுகொண்டிருந்தேன், அவர்கள் சில மக்களைக் கடந்து சென்றார்கள். அவர்கள், 'உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாகட்டும்' என்று கூறினார்கள். அம்மக்கள், 'உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் அருளும் உண்டாகட்டும்' என்று கூறினார்கள். அவர்கள், 'உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் அருளும் உண்டாகட்டும்' என்று கூறினார்கள். அம்மக்கள், 'உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் அருளும் அவனுடைய பாக்கியங்களும் உண்டாகட்டும்' என்று கூறினார்கள். அபூபக்ர் (ரழி) அவர்கள், 'இன்று மக்கள் நம்மை விட மிகவும் சிறந்தவர்களாக இருந்துவிட்டனர்' என்று கூறினார்கள்."

அப்துல்லாஹ் இப்னு அம்ர் (ரழி) அவர்களின் மவ்லாவான ஸாலிம் அவர்கள் கூறினார்கள், "இப்னு உமர் (ரழி) அவர்களுக்கு ஸலாம் கூறப்பட்டால், அவர்கள் அதைவிட சிறந்த முறையில் பதிலளிப்பார்கள். நான் அவர்கள் அமர்ந்திருந்தபோது அவர்களிடம் வந்து, 'உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாகட்டும்' என்று கூறினேன். அதற்கு அவர்கள், 'உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் அருளும் உண்டாகட்டும்' என்று கூறினார்கள். பிறகு நான் மற்றொரு முறை வந்து, 'உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் அருளும் உண்டாகட்டும்' என்று கூறினேன்; அதற்கு அவர்கள், 'உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் அருளும் அவனது பரக்கத்துகளும் உண்டாகட்டும்' என்று கூறினார்கள். பிறகு நான் இன்னொரு முறை அவர்களிடம் வந்து, 'உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் அருளும் அவனது பரக்கத்துகளும் உண்டாகட்டும்' என்று கூறினேன், அதற்கு அவர்கள், 'உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் அருளும் அவனது பரக்கத்துகளும் அவனது சலவாத்துகளில் சிறந்தவையும் உண்டாகட்டும்' என்று கூறினார்கள்."

தமீம் இப்னு ஹத்லம் அவர்கள் கூறினார்கள், "கூஃபாவில் 'அமீர்' என்று முதன்முதலில் முகமன் கூறப்பட்டவரைப் பற்றி நான் குறிப்பிடுவேன். அல்-முஃகீரா இப்னு ஷுஃபா (ரழி) அவர்கள் பாப் அர்-ரஹ்பா வழியாக வெளியே சென்றார்கள், அப்போது கிந்தா கோத்திரத்தைச் சேர்ந்த ஒருவர் அவர்களிடம் வந்தார். அவர் அபூ குர்ரா அல்-கிந்தி என்று அவர்கள் கூறுகின்றனர். அவர் அவருக்கு முகமன் கூறி, 'ஓ அமீரே, உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் கருணையும் உண்டாவதாக' என்று கூறினார். அதை அவர்கள் விரும்பவில்லை. எனவே அந்த மனிதர் கூறினார், 'ஓ அமீரே, உங்கள் மீது சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் கருணையும் உண்டாவதாக. உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாவதாக. நான் உங்களில் ஒருவனா இல்லையா?'"

சம்மக் இப்னு ஸலமா அத்-தபீ அவர்கள் கூறினார்கள், "அதற்குப் பிறகு அது ஒரு நிலைபெற்ற வழக்கமாகிவிட்டது."

உக்பா இப்னு அப்துல்லாஹ் இப்னு அம்ர் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், “நாங்கள் மக்காவிற்கும் மதீனாவிற்கும் இடையில் பயணம் செய்துகொண்டிருந்தபோது, நபி (ஸல்) அவர்களுடன் ஒரு மரத்தின் நிழலில் அமர்ந்திருந்தோம். அப்போது, மக்களிலேயே மிகவும் முரட்டுத்தனமான மற்றும் மூர்க்கமான குணம் கொண்ட ஒரு கிராமவாசி வந்து, 'உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாகட்டும்,' என்று கூறினார். அதற்கு அவர்கள், 'உங்கள் மீதும்' என்று கூறினார்கள்.”

முஆவியா இப்னு குர்ரா அவர்கள் கூறினார்கள், அவர்களுடைய தந்தை (குர்ரா (ரழி) அவர்கள்) அவரிடம் கூறினார்கள், "என் மகனே, ஒரு மனிதர் உன்னைக் கடந்து செல்லும்போது, 'உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாவதாக' என்று கூறினால், அந்த வாழ்த்தை அவருக்காக மட்டும் தனித்துக் கூறுவது போல 'உன் மீதும்' என்று கூறாதே. மாறாக, 'உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாவதாக' என்று கூறு."

தாரிக் கூறினார், "நாங்கள் அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்களுடன் அமர்ந்திருந்தபோது, அவருடைய வாயிற்காப்பாளர் வந்து, 'தொழுகைக்கான இகாமா சொல்லப்பட்டுவிட்டது' என்று கூறினார்."

அவர்கள் எழுந்தார்கள், நாங்களும் எழுந்து பள்ளிவாசலுக்குச் சென்றோம்.

பள்ளிவாசலின் முன் பகுதியில் மக்கள் ருகூஃ செய்வதை அவர்கள் கண்டார்கள்.

அவர்கள் தக்பீர் கூறி, ருகூஃ செய்தார்கள், நாங்களும் சென்று அவர்கள் செய்ததைப் போலவே செய்தோம்.

பிறகு ஒரு மனிதர் வேகமாகக் கடந்து சென்று, 'அபூ அப்துர்-ரஹ்மான் அவர்களே, உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாவதாக' என்று கூறினார்.

அதற்கு அவர்கள், 'அல்லாஹ் உண்மையைக் கூறினான், அவனுடைய தூதர் (இறைச்செய்தியை) எடுத்துரைத்தார்கள்' என்று கூறினார்கள்.

நாங்கள் தொழுகையை முடித்தபோது, அவர்கள் திரும்பித் தம் மக்களிடம் சென்றார்கள்.

அவர்கள் வெளியே வரும் வரை நாங்கள் எங்கள் இடங்களில் அமர்ந்து அவர்களுக்காகக் காத்திருந்தோம்.

நாங்கள் ஒருவருக்கொருவர், 'நம்மில் யார் அவர்களிடம் கேட்பது?' என்று பேசிக்கொண்டோம்.

தாரிக், 'நான் அவர்களிடம் கேட்கிறேன்' என்று கூறி, அவ்வாறே கேட்டார்.

அப்துல்லாஹ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், 'நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "இறுதி நேரம் வருவதற்கு முன், மக்கள் தங்களுக்கு அறிமுகமானவர்களுக்கு மட்டும் முகமன் (சலாம்) கூறுவார்கள்; வியாபாரம் பெருகி, ஒரு பெண் தன் கணவனுக்கு வியாபாரத்தில் உதவும் நிலை ஏற்படும்; மக்கள் தங்கள் உறவுகளைத் துண்டித்துக் கொள்வார்கள்; கல்வி பரவும்; பொய்ச்சாட்சியம் வெளிப்படும்; மேலும் உண்மைச் சாட்சியம் மறைக்கப்படும்."'

அபூ ஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், 'யாராவது ஒருவர் உள்ளே வந்து, 'அஸ்ஸலாமு அலைக்கும்' என்று கூறாவிட்டால், முகமன் (ஸலாம்) ஆகிய சாவியை அவர் கொண்டு வரும் வரை, 'இல்லை' என்று கூறுங்கள்.'

அபுல் அலானிய்யா கூறினார்கள், "நான் அபு ஸயீத் அல்குத்ரீ (ரழி) அவர்களிடம் வந்து அவர்களுக்கு ஸலாம் கூறினேன், ஆனால் அவர்கள் எனக்கு அனுமதி அளிக்கவில்லை. பிறகு நான் மீண்டும் அவர்களுக்கு ஸலாம் கூறினேன், அப்போதும் அவர்கள் எனக்கு அனுமதி அளிக்கவில்லை. பிறகு நான் மூன்றாவது முறையாக, என் குரலை உயர்த்தி, 'வீட்டில் உள்ளவர்களே, உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாகட்டும்,' என்று கூறினேன், அப்போதும் அவர்கள் எனக்கு அனுமதி அளிக்கவில்லை. பிறகு நான் ஒரு பக்கமாகச் சென்று அமர்ந்தேன். ஓர் அடிமைச் சிறுவன் என்னிடம் வெளியே வந்து, 'உள்ளே வாருங்கள்' என்று கூறினார். நான் உள்ளே சென்றேன், அபு ஸயீத் (ரழி) அவர்கள் என்னிடம், 'இதை விட இன்னும் பலமுறை நீங்கள் கூறியிருந்தால், நான் உங்களுக்கு அனுமதி அளித்திருக்க மாட்டேன்' என்று கூறினார்கள். நான் அவர்களிடம் பாத்திரங்கள் (அதாவது மதுவுக்குப் பயன்படுத்தப்படும் பாத்திரங்கள்) மற்றும் இதர பொருட்களைப் பற்றிக் கேட்டேன். அவர்கள், 'ஹராம்' என்று கூறினார்கள். புளிப்பதற்காக வாளியாக மாற்றப்பட்ட ஒரு பழைய பால் தோல்பையைப் பற்றி நான் அவர்களிடம் கேட்டேன். 'ஹராம்,' என்று அவர்கள் கூறினார்கள்."

கல்தா இப்னு ஹன்பல் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: ஸஃப்வான் இப்னு உமய்யா (ரழி) அவர்கள், மக்கா வெற்றியின் போது, தன்னிடம் இருந்த பால், மான் குட்டி மற்றும் வெள்ளரிக்காயுடன் தன்னை நபி (ஸல்) அவர்களிடம் அனுப்பினார்கள்.

(இதன் பொருள் காய்கறிகள் என்று அபூ ஆஸிம் கூறினார்.)

நபி (ஸல்) அவர்கள் பள்ளத்தாக்கின் உச்சியில் இருந்தார்கள். நான் ஸலாம் கூறவுமில்லை, அனுமதியும் கேட்கவுமில்லை.

அவர்கள், "திரும்பிச் சென்று, 'அஸ்ஸலாமு அலைக்கும். நான் உள்ளே வரலாமா?' என்று கேள்" எனக் கூறினார்கள். இது, ஸஃப்வான் (ரழி) அவர்கள் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொண்ட பிறகு நடந்தது.

ரிப்ஈ இப்னு ஹிராஷ் அவர்கள் அறிவித்தார்கள்: பனூ ஆமிர் கோத்திரத்தைச் சேர்ந்த ஒரு மனிதர் (ரழி) நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து, "நான் உள்ளே வரலாமா?" என்று கேட்டார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் தமது அடிமைப் பெண்ணிடம், "நீ வெளியே சென்று அவரிடம், ‘அஸ்ஸலாமு அலைக்கும், நான் உள்ளே வரலாமா?’ என்று கூறும்படி சொல். அவர் அனுமதி கேட்பதைச் சரியாகச் செய்யவில்லை" என்று கூறினார்கள். அந்த மனிதர் (ரழி) கூறினார்கள்: "அந்த அடிமைப் பெண் என்னிடம் வருவதற்கு முன்பே நான் அதைக் கேட்டுவிட்டேன், அதனால் நான், 'அஸ்ஸலாமு அலைக்கும், நான் உள்ளே வரலாமா?' என்று கேட்டேன்." அப்போது நபி (ஸல்) அவர்கள், 'வ அலைக்கும். உள்ளே வாருங்கள்!' என்று கூறினார்கள்.

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், “உமர் (ரழி) அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களைச் சந்திக்க அனுமதி கேட்டு, 'அல்லாஹ்வின் தூதரின் மீது சாந்தி உண்டாவதாக! உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாவதாக! நான் உள்ளே வரலாமா?' என்று கூறினார்கள்.”

அனஸ் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள், "ஒரு யூதர் நபி (ஸல்) அவர்களைக் கடந்து சென்றபோது, 'உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாகட்டும்' என்றார். அவருடைய தோழர்கள் (ரழி) ஸலாமுக்குப் பதிலளித்தார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள், 'அந்த யூதர், 'உங்கள் மீது விஷம் (சாம்) உண்டாகட்டும்' என்றுதான் கூறினார்' என்று சொன்னார்கள். அவர்கள் அந்த யூதரைப் பிடித்ததும், அவர் அதை ஒப்புக்கொண்டார். நபி (ஸல்) அவர்கள், 'அவர் சொன்னதையே அவருக்குப் பதிலாகச் சொல்லுங்கள்' என்று கூறினார்கள்."

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தன்னிடம் தங்கும் முறை வரும்போதெல்லாம், இரவின் கடைசிப் பகுதியில் பகீஃ (மதீனாவிலுள்ள கப்ருஸ்தான்) பகுதிக்குச் சென்று கூறுவார்கள், "விசுவாசிகளின் இல்லத்தாரே, உங்களுக்கு சாந்தி உண்டாகட்டும். உங்களுக்கு வாக்களிக்கப்பட்டவை உங்களிடம் வந்துவிட்டன. நாளை வரை உங்களுக்குத் தவணை அளிக்கப்பட்டுள்ளது, நிச்சயமாக நாங்களும், அல்லாஹ் நாடினால், உங்களைப் பின்தொடர்ந்து வருவோம். யா அல்லாஹ், பகீஃ-அல்-கர்கதில் உள்ளவர்களை மன்னிப்பாயாக."

முஸ்லிம்.

புரைதா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
நபி (ஸல்) அவர்கள், (சஹாபாக்களான) அவர்களுக்கு, அவர்கள் கப்ருத்தானத்திற்குச் செல்லும் போதெல்லாம் பின்வருமாறு கூறுமாறு கற்றுக் கொடுப்பார்கள்: "அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் அஹ்லத் தியாரி மினல் முஃமினீன வல் முஸ்லிமீன, வ இன்னா இன்ஷா அல்லாஹ் பிக்கும் லாஹிகூன். அஸ்அலுல்லாஹ லனா வ லகுமுல் ஆஃபிய்யஹ் (முஃமின்களிலும் முஸ்லிம்களிலும் உள்ள இவ்வீடுகளில் வசிப்பவர்களே, உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாகட்டும். அல்லாஹ் நாடினால், நாங்களும் உங்களைப் பின்தொடர்வோம். எங்களுக்கும் உங்களுக்கும் அல்லாஹ்விடம் நாங்கள் சுகவாழ்வைக் கேட்கிறோம்)."

முஸ்லிம்.

இப்னு அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் மதீனாவில் உள்ள கப்ருகளை (சவக்கல்லறைகளை) கடந்து சென்றார்கள். அவர்கள் அவைகளின் பக்கம் தங்கள் முகத்தைத் திருப்பி, "கப்ருவாசிகளே! உங்களுக்கு சாந்தி உண்டாகட்டும். அல்லாஹ் எங்களையும் உங்களையும் மன்னிப்பானாக. நீங்கள் எங்களுக்கு முன் சென்றுவிட்டீர்கள், நாங்கள் (உங்களைப்) பின்தொடர இருக்கிறோம்" என்று கூறினார்கள்.

அத்திர்மிதி, இதனை ஹஸன் ஹதீஸ் என வகைப்படுத்தியுள்ளார்.

அபூஹுரைரா (ரழி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்:

நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள், "அல்லாஹ் ஆதம் (அலை) அவர்களைப் படைத்தபோது, அவரிடம் கூறினான்: 'நீர் சென்று, அங்கே அமர்ந்திருக்கும் அந்த வானவர்கள் கூட்டத்திற்கு முகமன் கூறும் - பின்னர் உமது முகமனுக்கு அவர்கள் என்ன பதில் கூறுகிறார்கள் என்பதை செவியுறும். ஏனெனில் அதுதான் உமக்கும் உமது சந்ததியினருக்கும் உரிய முகமன் ஆகும்.' ஆதம் (அலை) அவர்கள் வானவர்களிடம், 'அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் (உங்கள் மீது சாந்தி உண்டாகட்டும்)' என்று கூறினார்கள். அதற்கு அவர்கள், 'அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வ ரஹ்மத்துல்லாஹ் (உங்கள் மீதும் சாந்தியும் அல்லாஹ்வின் கருணையும் உண்டாகட்டும்)' என்று பதிலளித்தார்கள். இவ்வாறு அவருடைய முகமனுக்கு பதிலாக, 'வ ரஹ்மத்துல்லாஹ் (மற்றும் அல்லாஹ்வின் கருணை)' என்பதை அவர்கள் கூடுதலாகச் சேர்த்தார்கள்."

அல்-புகாரி மற்றும் முஸ்லிம்.